©®प्रज्ञा बो-हाडे
जगण्याला पंख फुटले भाग २
अमेय नक्की सिंधूवर किती प्रेम करतो याची परीक्षा घेण्याचे साठे आणि गोरे दोन्ही कुटूंबिय ठरवतात. या करता सिंधूला पाहायला एक मुलगा आणि त्याची खोटी फॅमिली तयार करतात.
सिंधूला पाहायला पाहुणे येणारं हि गोष्ट अमेयला अजिबात आवडत नाही. सिंधू तरी कशी तयार झाली? तिचं खरचं माझ्यावर प्रेम नसेल का? आजवर मी तिनं रांगोळीतून व्यक्त केल्या जाणा-या भावनांना प्रेम समजून चूक तर केली नाही.
अमेय त्या दिवशी पूर्णपणे अस्वस्थ होता. नीट जेवण करत नव्हता की कोणत्या कामात त्याचं मन गुंतत होते. आपल्याला नक्की काय होते हे समजतचं नव्हते. सिंधूला पाहायला येणारा मुलगा म्हणजेच शिवा. सिंधूच्या खरचं प्रेमात पडतो. हे नाटक जरी असले तरी मला सिंधू बरोबरच लग्न करायचे, म्हणून होकार देतो. हे प्रकरण भलतचं अंगाशी येत असल्याचे साठे कुटूंबिला वाटले. यातून मार्ग काढायचा तरी कसा? शिवाकडे साठे आणि गोरे कुटूंबिय खोट नाटक करायला सांगतात याचा व्हिडिओ रेकाॅर्ड केलेला होता. त्यामुळे तो ब्लॅकमेल करुन सिंधूचं माझ्या बरोबर लग्न लावून द्या अशी मागणी करत होता.
इकडे अमेयने डोक्यात भलताचं राग घालून घेतला होता. सिंधूनं नाकारलं म्हणजे मला कोणी मिळणारं नाही अस नाही. त्याला नकळत रेवाची आठवण होते अशावेळी. रेवाने काॅलेजमध्ये असताना एकदा अमेयला प्रपोज केलं होते. हि चर्चा काॅलेजमध्ये पसरली जाणं साहचिकचं शक्य होतं. रेवाने प्रपोज हटके अंदाजात केलं होतं.
एक दिवस रेवाला भेटून आत्ता हे वय करीअर साध्य करण्याचे आहे. सध्यातरी लग्नाचा विचार मनात नाहीये. आणि मैत्री पलिकडे आपल्या मनात दुसरं कोणतचं नात नाही हे स्पष्ट पणे सांगायला हवं.
रेवाची चालणारी लगबगीची धावपळ पाहून
रेवाची आई: कसली तयारी चालली एवढी?
रेवाला दोन मिनिट काही सुचलचं नाही बोलायला.
रेवा:आपल्या एका मैत्रिणीचा वाढदिवस आहे. तिने हाॅटेलला ठेवला वाढदिवस. संध्याकाळी फॅमिली सोबत आणि सकाळी मित्र - मैत्रिणीं सोबत वाढदिवस साजरा करणार आहे. हाॅटेलच्या जवळच असणा-या गार्डन मध्ये आम्ही मैत्रिणी मस्त फोटोशूट करणार आहोत. म्हणून तर तयारी सुरु आहे आई.
रेवाची आई : अरे वा. तुमच्या पिढीची खरचं कौतुकं वाटतं. किती हौशेने तुम्ही प्रत्येक क्षण भरभरुन जगत आहात.
आमच्या वेळी नव्हतं अस काही. घराच्या बाहेर पडायचं म्हणजे विचारचं करावा लागायचा. आणि जरी घराबाहेर पडलो तरी घरातलं मोठं माणूस आमच्या सोबत सतत असायचे. त्यावेळी आमच्यातही हिंमत नव्हती एकट्याने बाहेर पडण्याची.
क्रमशः