©®प्रज्ञा बो-हाडे
जगण्याला पंख फुटले भाग १६
तुषार काॅलेजला गेला तसा त्याचा हट्टीपणा थोडा कमी झाला. इतरांमध्ये मिक्स न होणारा आता मात्र सर्वांशी हसून-खेळून राहायला लागला. सर्वांशी मैत्रीचा हात आपणहून पुढे तुषारने केला.
तुषारच्या गायनच्या परीक्षा देखील पूर्ण झाल्या होत्या. तो क्लास मधून विविध गाण्यांचे शो सादर करु लागला. याच बरोबर काॅलेमधल्या गॅदरींग, डे च्या दिवशी गायनाचे सादरीकरण करुन संपूर्ण काॅलेज मध्ये प्रसिद्धि मिळवली होती.
स्वत:ला सावरतं तुषार गाण्यावर लक्ष केंद्रित करण्याचा प्रयत्न करत होता. कसाबसा तो कार्यक्रम तुषारने पार पाडला. त्याची नजर त्याच सुंदर परीचा शोध घेण्यात व्यस्त होती. सर्वजण निघून गेले. ती बहुधा लवकर निघून गेली असावी. असा अंदाज तुषार लावतो.
" जर आपल्या नशिबात तिच्याशी भेट घडणे लिहले असेल तर नक्की आपल्या समोर कोणत्या ना कोणत्या निमित्ताने गाठभेट हि होतचं राहिल", तुषार.
" मी माझ्या बाजूने सर्वाथाने प्रयत्न नक्की करतो", अमेय.
तुषारला एका कॅफेत बोलावून अमेय तुषार च्या मनात नक्की काय चालले याचा शोध घेण्याचा प्रयत्न करतो. पण असे वेगळे काहीच नसल्याचे तुषारकडून अमेयला समजते.
तुषार : मामा काही नाही. थोडं अभ्यासाचं टेन्शन आलयं. परीक्षा जवळ आली ना. अभ्यासाला गाण्यांच्या शो मुळे दुर्लक्ष होत आहे.
अमेय : एवढेचं ना.
परीक्षा जवळ येत असल्याने तुषार अस्वस्थ आहे असे तन्वीला अमेयकडून कळते.
तन्वी : मला थोडं वेगळे वाटते. दादा.
तन्वी : बरोबरं आहे तुझं. ठेवते विश्वास तू सांगितले आहेस त्यावर. मला थोडं वेगळं जाणवतयं.
अमेय : वेडाबाई, नको इतका विचार करुस, तुषारचा. तिकडे मुलीचा विचार करायला हवा. कन्यादान करायचं आहे आम्हांला. मधू लहानाची इतकी मोठी कधी झाली कळालेचं नाही. ती नोकरीला देखील लागली.
अमेय : बरोबर आहे तुझे.छोटीशी बाहुली , भातुकलीचे खेळ खेळतं इतकी मोठी कधी झाली समजलेचं नाही.
महिना असाच निघून जातो. तुषारचे पेपर देखील संपतात. एकदा मित्रांसोबत सुट्यांमध्ये तो फ्रेश होण्याकरता सहलीला जातो. तिथे त्याला हि सुंदर परी पुन्हा दिसते. हा दैवी चमत्कारचं आहे असे तुषारला वाटू लागले. तो तिच्या मागे माग जात असताना तुषारचे मित्र त्याला फोटो काढण्यासाठी आवाज देतात. हिच्या मागे जावू की मित्रांनी बोलवले तिकडे जावू. या द्विधा मन:स्थितीत तुषार आता अडकला होता. मित्रांना थोड्यावेळाने येतो हे सांगायला मागे तुषार वळला. त्याचक्षणात ती सुंदर परी दिसेनाशी होते.
तुषारचा हिरमोड होता. दुस-यांदा संधी मिळून देखील तिचे साधे नाव पण विचारता आले नाही याची खंत तुषारला भासत होती.
सहलीवरुन तुषार आला की तो फ्रेश होईल असे तन्वीला वाटतं होते पण तो तितका नेहमीप्रमाणे आनंदी दिसत नव्हता. शेवटी आपल्याच मनाचा खेळ आहे असे समजून तन्वीने तुषारच्या या वागण्याकडे दुर्लक्ष करायचे ठरवले.
ती सुंदर परी तुषारला भेटेलं का पुन्हा. तन्वीने तुषारच्या वागण्याकडे दुर्लक्ष करुन चूक तर केली नाही ना? या प्रश्नांची उत्तरे जाणून घेण्यासाठी वळूया पुढच्या भागाकडे.
क्रमशः