तो, ती आणि स्तब्धता!

तो, ती आणि स्तब्धता.

©पूजा आडेप.

तो- मला तुझ्या भूतकाळाशी काही एक देणे नाही. तू पाहिजे ते सांगू शकतेस. मी ऐकेन तुझा शब्द न् शब्द.

ती ( अगदी हलकेच हसून, त्याच्या डोळ्यात बघत म्हणाली) - खरंच? माझ्याकडे काही नाही सांगण्यासारखे.

तो- मी वाट बघेन तुझ्या मनातील कोपरा रितं होण्याची.

ती फक्त हसली आणि निघून गेली. त्याच्या मनात कोडे निर्माण करून...

__________________________________________

ती- मी काय बोलली?

तो- आठव तूच काय बोललीस 3 मिनिटांपूर्वी.

ती- बाबा रे, जे आहे ते बोलून मोकळी होते आणि लक्षात ठेवण्याइतक खोटे काही बोलत नाही मी.

तो- तरीही तू आठवच कारण माझी अर्धी झोप उडाली.

ती- मग तूच आठव ना झोप उडाली आहे तर. मला नको सांगू आठव करून.

इथे ही किंचित रागावून स्तब्ध आणि पलीकडेही शांतता

__________________________________________

ती- तू हो किंवा नाही सांग. बाकीचे मला नाही ऐकायचे.

तो- मला नाही माहित.

ती- मी फक्त हो किंवा नाही एवढेच विचारलेय.

तो पुन्हा एकदा स्तब्ध आणि उत्तर काय द्यावे तिला फोनवर ह्या विचारात .

__________________________________________

तो- सगळे पुरुष तुला वाटते तसे वाईट नसतात.

ती (अगदी शांतपणे पलीकडून फोनवर)- ते मला माहितीये. मी असे कधी म्हंटले नाही आणि म्हणणार सुद्धा नाही.

तो पुन्हा एकदा स्तब्ध आणि काय बोलू ह्या विचारात.

__________________________________________

तो- तुला समजणारच नाही मला काय म्हणायचेय.

ती- तू समजेल अश्या शब्दात सांगितले तर नक्कीच समजेल.

तो- किती प्रकारे आणि कसे सांगू? तुला नाही समजणार.

ती ( फोनवर रागावून)- तू न सांगताही तुझ्या मनातले मी ओळखावे ही अपेक्षा नको करूस. मी कोणी जादूगार नाही आणि आपला तेवढा सहवास सुद्धा नाही.

तो पुन्हा स्तब्ध आणि फोन शांत.

__________________________________________

तो- तुला तुझ्या मनाच्या कोपर्‍यातला तो भेटला तर जाशील?

ती- हो. कदाचित.

तो काही क्षणात तिच्यापासून विलग झाला.

ती शांत आणि निर्विकार. पुन्हा एकदा.

__________________________________________

ती- मी ज्या त्या व्यक्तीला त्या प्रमाणेच बघते. कोणाशी तुलना करणे जमत नाही. जी जिथे आहे ती तिथेच.

तो- आजपर्यंत कोणीही माझ्याशी अश्या शब्दात बोलले नाही.

ती (काम करता करता फोनवर शांतपणे उत्तरली)- हो? असे असेल तर लक्षात घे की कोणी असे बोलणार नाही कारण, मी एकमेव आहे. जे आहे ते परखडपणे बोलता येते मला.

तो पलीकडे पुन्हा स्तब्ध आणि विचारमग्न...

__________________________________________

तो- तूझ्यासोबत माझ्या आयुष्यातल्या पाहिल्या क्षणांना जोडला गेलोय मी.

ती स्तब्ध आणि निर्विकार...

__________________________________________

तो- तुझे व्यक्तिमत्त्व एखाद्या मुलासारखे आहे.

ती (गोंधळून)- म्हणजे?

तो- बघ ना! एखाद्या मुलाच्या आयुष्यात अनेक मुली आल्या तरी तो भावनिक रित्या कोणामध्ये गुंतून जात नाही.

ती- मग? ह्याच्या संबंध काय माझ्याशी?

तो- तुझेही अगदी तसेच आहे. तुझे कोणामध्ये गुंतणे कोणाच्या समजण्याच्या पलीकडे आहे.

ती विचारमग्न आणि चेहर्‍यावर आलेले पुसटसे हसू.

__________________________________________

ती- आता आई वडील लग्नासाठी मुलगा बघायला चालू करतील.

तो- पकड एखादा बकरा आणि करून टाक लग्न.

ती- त्या बकऱ्याने माझे डोके सटकवले तर सोडायला मागे पुढे बघणार नाही आणि पुन्हा स्वतः च्या पायावर उभी राहीन.

तिच्या आवाजाला संताप त्याला पलीकडे फोनवर जाणवला तसा तो स्तब्ध.

__________________________________________

©पूजा आडेप.

फोटो साभार गूगल