हा खेळ प्रेमाचा भाग १०
"साक्षी या क्षणाला सर्वात जास्त गरज तुझीच आहे आणि तूच मला दूर लोटतेय. काय होऊन बसलं? काही कळेना."
त्याच्या डोक्यात विचार आला, तिने फोन नंबर ब्लॉक केला आहे; पण फेसबुक वर तर ती आहे ना. त्याने लगेच लॉगिन केलं आणि साक्षीला मेसेज पाठवला.
त्याच्या डोक्यात विचार आला, तिने फोन नंबर ब्लॉक केला आहे; पण फेसबुक वर तर ती आहे ना. त्याने लगेच लॉगिन केलं आणि साक्षीला मेसेज पाठवला.
"साक्षी, प्लीज असं करू नकोस. मला ब्लॉक करू नको. मला फार त्रास होतोय. तू तरी समजून घे."
साक्षी कधी मॅसेज वाचतेय याची वाट पाहत होता. तशी ती फेसबुक वर ऍक्टिव्ह असायची पण साकेत सोबत असं झाल्यामुळे ती नाराजच होती. सोशल मीडिया वापरणं तिने बंदच केलं होतं. कसं बरं साक्षीकडे स्वतःचा मेसेज पोहोचवावा? हाच तो विचार करत होता.
त्याला नेहाची आठवण आली. नक्कीच नेहा मदत करू शकते. तशी ती गरम डोक्याची होती ;पण तितकीच इमोशनल देखील. त्याने लगेच नेहाला फोन लावला.
"हॅलो नेहा साकेत बोलतोय."
"हम्म बोल."
"नेहा, तुला तर माहीत आहे. साक्षीने मला ब्लॉक केलं आहे आणि मला तिच्याशी बोलायचंय. प्लीज तू काहीतरी कर."
"साकेत, काय बोलायचं आहे? सांग ना? आणि बोलून तरी काय उपयोग?"
"नेहा तू तरी असं नको बोलू. तू तर तिची खास मैत्रीण आहेस. तू तिला चांगली ओळखते. प्लीज प्लीज मला एकदाच बोलायचं आहे." तो खूप विनवणी करत होता. नेहालाही त्याच्यावर दया आली. अच्छा ठीक आहे मी काहीतरी करते."
हे ऐकून साकेतच्या जीवात जीव आला. साक्षीची भेट नक्की होणार हे त्याला माहीत होतं.
सुलोचनाने त्याला आवाज दिला.
तो तसाच रूम मध्ये बसून राहिला होता. त्याला बाहेर जायची इच्छाच होत नव्हती.
श्वेता आणि तिची आई मंगल आली होती.
श्वेतासाठी देखील सारं अनपेक्षित होतं; पण तिच्या बाबांनी जे वचन दिलं होतं, ते तिलाही पाळायचं होतं.
पंधरा मिनिटं होऊन गेले देखील तो आला नव्हता, त्यामुळे सुलोचना श्वेताला म्हणाली.
"तू पाहुण्यासारखी काय बसली आहेस? आता तर या घरची तू सून होणार आहेस. जा बरं साकेत काय करतोय बघून ये."
श्वेता गेली पाहते तर काय? साकेत डोक्याला हात लावून बसला होता. तिला काहीतरी जाणवलं. तिने दरवाजा नोक केला.
"मी आत येऊ का?"
त्याने नजर वर केली. श्वेता समोर उभी होती. त्यांने पटकन लॅपटॉप बंद केला.
"मी डिस्टर्ब केलं का?"
"नाही. ये ना."
दोघेही बराच वेळ शांत होते. काय बोलावे एकमेकांशी दोघांना सुचत नव्हतं.
श्वेतानेच विषय काढला
"साकेत, तुझं काम कसं चाललंय ? नवीन कंपनी जॉईन केली आहेस ना?"
"हो काम ठीक चालू आहे."
तिला वाटलं तोही काहीतरी बोलेन; पण तो शांतच होता. थोड्या वेळाने सुलोचना आली
"श्वेता, तुला आवडते तशी कॉफी केली आहे."
तिच्या हातात कॉफीचा मग देत म्हणाली.
तिच्या हातात कॉफीचा मग देत म्हणाली.
"आत्या कशाला सर्व हे करत बसली? मी केली असती कॉफी."
"लग्न झाल्यावर आता तुलाच करायचं आहे बरं का?" सुलोचना हसत म्हणाली.
"बरं पुढच्या महिन्यात चार तारखा निघाल्या आहेत. १,१५,२१, ३० लग्नाची कोणती तारीख ठरवायची?"
साकेत काय बोलतो आहे याची सर्व वाट पाहत होते.
"साकेत, सांग बरं. तसं तुमच्या दोघांना सुट्टी देखील काढावी लागेल."
"मला काही प्रॉब्लेम नाही कोणतीही तारीख ठरवा."
"एक तारीख?" सुलोचना म्हणाली.
"आत्या इतक्या लवकर माझी तरी तयारी होणार नाही, आपण ३० तारीख ठरवली तर चालेल? इतक्या कमी वेळात सर्व काही मॅनेज नाही होऊ शकत आणि मला ऑफिसची थोडीफार पेंडिंग काम आहेत ती देखील करावी लागतील."
"मला तर चालेल; पण साकेत तुला चालेल का? सुलोचनाने विचारले.
त्याने काहीच उत्तर दिलं नाही.
"साकेत, चालेल ना?"
"आई,मला काही प्रॉब्लेम नाही."
' लग्नच मना विरोधात होते आहे म्हटल्यावर आता काहीही चालेल.' तो मनातल्या मनातच म्हणाला.
श्वेता जवळून सर्वच ऑब्झर्व्ह करत होती. साकेतच्या चेहऱ्यावर कसलेच भाव नव्हते. नेहमीचा साकेत वेगळा असतो; पण आजचा साकेत काही औरच आहे.
"लग्न कुठे करायचं, डेकोरेश, पाहुणे वगैरे सारी चर्चा करून श्वेता, मंगल घरी निघाले. तिथून निघाल्यापासून श्वेता नाराजच होती. मंगलनेच विषय काढला.
"श्वेता, काही झालं आहे का? कारण घरून निघताना तर तू खुश होती आणि आता काय झालं? तुझा चेहरा किती उतरला आहे?"
"आई, मला साकेत खुश दिसत नाहीये. तू पाहिलं ना लग्नाची तारीख डिसाईड करताना देखील तो काहीच उत्साह दाखवत नव्हता."
"अगं इतकं काय त्यात ? लग्न होणार म्हटल्यावर थोडं दडपण येतं."
" आई खरंच असं असेल का?"
"हो गं राणी असंच असणार."
मंगलने तर तिची समजूत काढली होती; पण श्वेताला न जाने का फार नकारात्मक वाटत होतं ,कारण रूममध्ये गेल्यावर देखील तो तिच्याशी काही बोललाच नाही. तिला बघून त्याला आनंद झाला नव्हता. कसल्या तरी खोल विचारात होता हे तिला स्पष्ट जाणवत होतं. विचारांचे चक्र सुरू झाले होते.
क्रमशः
कथा लेखन - अश्विनी ओगले.
आजचा भाग कसा वाटला कंमेंटमध्ये सांगायला विसरू नका. भाग आवडल्यास एक लाईक जरूर द्या.