गुरुविना कोण दाखवील वाट!

ही गोष्ट सुमारे वीस वर्षांपूर्वीची आहे. तेव्हा मी दहावीच्या वर्गात शिकत होतो. ऐन पावसाळ्याचे दिवस होते. शाळेबाहेर मुसळधार पाऊस पडत होता. शाळेच्या छतावर पावसाचा टपटप असा जोराचा आवाज येत होता. दुपारच्या सुट्टीच्या आधी असणारा विज्ञान विषयाचा तास सर न आल्यामुळे होणार नव्हता. त्यामुळे त्या तासाला वर्गात शिक्षक नसल्यामुळे आमचा दंगा धुडगूस सुरु होता. कोण फळ्यावर सरांचं व्यंगचित्र काढत होता तर,कोण बेंचवर उभे राहून भाषण ठोकत होता. मुली एकमेकींच्या मेहंदीच्या डिझाईनवरून चर्चा करत होत्या. तर काही टारगट मुलं टिंगलटवाळी करत हाणामारी करत होती.

सगळ्या वर्गात अक्षरशः हल्लकल्लोळ माजला होता. तो इतका की सरळ मुख्याध्यापक बसतात त्या केबिनपर्यंत आवाज जाऊन पोहोचला होता. आमची शाळा ग्रामदैवत श्री मारुतीच्या प्रशस्त अशा देवळात भरत होती, गाभाऱ्याच्या सभोवताली असणाऱ्या खोल्यांमध्ये आमचे वर्ग भरायचे. त्यामुळे गाभाऱ्या पलीकडच्या खिडकीतून आमच्या वर्गातील खिडकी दिसायची, त्या खिडकीतून मुख्याध्यापक सरांनी आमच्या वर्गाकडे पाहिलं तर, आमच्या वर्गात अक्षरशः धुडगूस सुरु होता.

त्यांचा अक्षरशः संताप झाला आणि ते आमचे वर्गशिक्षक असणाऱ्या श्री. बी.एस. पाटील सरांना म्हणाले,

"बी.एस. पाटील,ही शाळा आहे की धर्मशाळा! पहा तुमच्या वर्गात काय सुरु आहे."