नक्षत्रांचे देणे ४७

मैथिली अजूनही ऍडमिट होती. भूमी तिला भेटायला जात असे. निधीशी बोलून झाल्यावर डॉक्टर ना फोन केला आणि मैथिलीच्या तब्येतीची विचारपूस केली. मैथिली काहीतरी बोलण्याचा प्रयत्न करताना डॉक्टरनी पहिले होते. पण तिला स्पष्ट बोलता येत नव्हते. कदाचित तिला कोणाला तरी बोलवायचे असावे. त्यामुळे ती तसे इशारे कात होती. तब्येतीत सुधारणा काहीच नव्हती उलट तिची तब्येत अजून बिघडत चालली होती. लंडनहून स्पेशल ट्रीटमेंट घेऊन आल्यावरही तिला बरे वाटत नव्हते.  त्यामुळे डॉक्टर देखील काळजीत होते. 

मैथिली साठी भूमीला खूप वाईट वाटले. ती बारी व्हावी यासाठी काय वाट्टेल ते करण्याची सगळ्यांची तयारी होती. दर्दैवाने तास काहीही पॉसिटीव्ह रिस्पॉन्स मिळत नव्हता. 

*****

कंपणीतील काम आवरल्यावर क्षितिजने भूमीला ऍड्रेस मेसेज केला आणि तो निघाला. भूमी अजूनही कामात व्यस्त होती हे त्याने पहिले होते. मिस्टर किर्लोस्करांचे बरेचसे काम अपूर्ण राहिले होते. त्यामुळे भूमीला वेळ लागणार होता. जेव्हडे शक्य आहे तेवढे करून भूमी निघायची तयारी करू लागली. आणि गावाहून माईंचा फोन आला. 

''हॅलो. भूमी नानांना इकडे शहरात आणलं आहे. ते अचानक आजारी पडले आहेत. त्यांना जेजे हॉस्पिटलला ऍडमिट केलं आहे. तू येशील का? मी एकटीच आहे ग.'' माई बोलत होत्या. 

''नानांना ऍडमिट केलाय. काय झालं?'' भूमी 

''अर्ध्याग वायू असावा. पण मी म्हातारी एकटीच, डॉक्टर काही सांगत नाहीत. तू ये ना.'' माई 

''होय माई, मी लगेच निघते. तुम्ही काळजी घ्या.'' म्हणत फोन ठेवून भूमी जेजे हॉस्पिट्लच्ये दिशेने निघाली. 

*****

अर्ध्यातासात ती हॉस्पिटलमध्ये टच झाली होती. नाना ऍडमिट केले होते तिथे जाऊन तिने डॉक्टरला विचारपूस केली, नानांना प्यारालिसिस चा अटॅक आला होता. आणि त्यामुळे त्यांची डावी बाजू संवेदनाशून्य झाली होती. जनरल वॉर्ड मधून इमर्जन्सी वार्ड मध्ये त्यांना हलवण्यात आले. माई भूमीला बघून ओक्सबोकसी रडू लागल्या. एकटी बाई अशा परिस्थितीत काय करणारा? त्या अगदी घाबरल्या होत्या. काय करावं आणि काय नाही? त्यांना समजत नव्हतं. त्यामुळे त्यांनी भूमीला बोलावून घेतलं होत. 

''माई रडू नका. सगळं ठीक होईल.'' म्हणत भूमीने त्यांना खुर्चीवर बसवले. 

''काय झालं ग हे? मला एकटीला नाही जमत ग हे सगळं. काही सुधारत नाहीये.'' माई रडू लागल्या. 

''मी आहे ना. तुम्ही काळजी करू नका. मी इथेच थांबते तुम्ही पाहिजे तर थोडा वेळ आराम करा. तुमच्या तब्येतीची काळजी पण घेतली पाहिजे.'' भूमी 

''मी ठीक आहे, त्यांना इथे सोडून मी कुठे नाही जाणार. तू थांब माझ्या सोबत.'' माई 

''मी आहे इथे. डॉक्टर काय म्हणतात ते पाहूया आणि मग माझ्याबरोबर घरी चला. आता इथून पुन्हा गावाला जाऊ नका. नाना बरे झाले कि मग पाहूया काय करायचं ते.'' भूमी 

''ते बरे होतील ना ग? मला काळजी वाटते.'' माई 

''होय, होणार बरे. आणि विभास ला फोन केला होता का?  त्याच्या कानावर घालून ठेवा.'' भूमी 

''होय, तो लवकरात लवकर इमर्जन्सी ची फ्लॅइट पकडून इकडे येतोय.'' माई 

''बरं केलात.'' म्हणत भूमी डॉक्टरांच्या केबिनमध्ये निघून गेली. 

विभास पूर्वीपेक्षा बदलला होता. आणि हा बदल साकारात्म की होता. पुन्हा परदेशी स्थाईक होऊन त्याने नोकरी करायला सुरुवात केली होती. एवढेच नाही तर नाना आणि माईना फोन करून वेळोवेळो त्यांच्या तब्येतीची ती चौकशी करत होता. जमेल तेव्हा इथे भारतात पार्ट येऊन त्यांची काळजी हि घेत होता. त्यामुळे नाना माईना आत्ता कसलेही टेन्शन नव्हते, तर त्यात नानांना आता हे पॅरालिसिस चे दुखणे आले होते. भूमीने माईना वेळीच आधार दिला. डॉक्टरांनी नानांची काळजी घ्यायला सांगितली. त्यांना कम्प्लिट बेडरेस्ट सांगितलं होता. माईना याचा खूप धक्का बसला पण वसुस्थिती स्वीयकारण्या शिवाय पर्याय नव्हता. 

*****

भूमीला लोकेशन पाठवून एक तास झाला होता. पण तिने अजूनही क्षितिजचा मेसेज पाहिलेला नव्हता. क्षितीज येऊन तिची वाट बघत होता. त्याने तिला कॉल मारण्याच्या प्रयत्न केला पण तिने एकही कॉल उचलला नाही. तिला हॉस्पिटलमध्ये फोन घेता येणे शक्य नव्हते, यातले काहीही क्षितिजला माहित नसल्याने तो वाट बघत बराच वेळ तिथे थांबून राहिला मग ती फोनला रिप्लाय देऊ शांत नाही किंवा मेसेजही करत नाही हे पाहून त्याला वाटेल ती त्याला भेटायला येणार नाही. त्यामुले तो रागाने तिथून घरी निघून गेला. 

*****

नाना आणि माईना घेऊन भूमी आपल्या घरी आली. ते थोडे दिवस इथेच राहतील असे तिने तिच्या बाबाना सांगितले. नानांची गंभीर प्रकृती बघता. त्यांना थोडे दिवस इथेच ठेवण्याचा निर्णय घेण्यात आला. मिस्टर किर्लोस्करही हो म्हणाले. माई आणि नानांनी भूमीला दत्तक घेतली होते, आणि त्या आश्रम नंतर लहानाचे मोठे केले होते. जेव्हा मिस्टर किर्लोस्करांना माहीतही नव्हते तेव्हा भूमीला सांभाळण्याचे काम नानांनी केले. त्यामुळे त्या दोघांचे तिच्यावर आणि अर्थातच किर्लोस्करांवर उपकार होते. त्यामुळे नाना आणि माई विभास येईपर्यंत किंवा डॉक्टर पुढील काही सुचेचना देत नाहीत तोपर्यंत भूमी बरोबर राहणार होते.'

*****

मेघाताई आज सकाळ सकाळ ऑफिसमध्ये हजार झाल्या होत्या. कंपनीच्या HR ला भेटून त्या पासून इथे नियमित येणार आहेत असे सांगितले. आणि त्या केबिनमध्ये जाऊन बसल्या. त्यांना भूमीला भेटायची इच्छा होती. कदाचित तिला काहीतरी वाईट साईट बोलावे असा त्यांचा हेतू होता. पण भूमी आज हजर नसल्याने त्या नुसत्याच इकडे तिकडे फिरत बसल्या कंपनीच्या कामकाजा विषयी आणि इतर गोष्टीं विषयी माहित काढत बसल्या. 

 *****

'सकाळी ऑफिसला आल्यावर क्षितीजची चिडचिड सुरु होती. काल भूमी आपल्याला भेटायला आली नाही याचा त्याला राग होता. त्याला वाटले कि ती मुद्दामहून आली नाही. त्याने जाऊन तिच्या केबिनमध्ये पहिले. ती अजूनही ऑफिसमध्ये आलेली नव्हती. त्यात मेघाताईंचे म्हणजेच त्याच्या आईचे येणे त्याच्यासाठी अनपेक्षित होते. त्या आता रोज कंपनीत येणार आहेत हे कळल्यावर तो डिस्टरब झाला. हातातील काही महत्वाचे काम आवरून तो बाहेर निघाला. एवढ्यात निधीचा मेसेज आला होता. 'संध्याकाळी लग्नाची पार्टी देतेय ये. ऍड्रेस पाठवून दिला आहे.' 

'आज नाही जमणार. सॉरी हानी.'असा त्याने रिप्लाय पाठवून दिला. 

'ट्राय कर. बघ जमल तर ये. मी वाट बघते.'  निधीने पुन्हा मेसेज पाठवला होता आणि 'त्यावर 'ओके' असा रिप्लाय पाठवून तो गाडीत बसला. 

***** 

'भूमी घरी राहून नानाची देखभाल करत होती. आजपासून एक मदतनीस तिने त्यांच्यासाठी नेमली होती. पण काही कारणांनी तिला उशीर झाला. नानाच्या पॅरालिसिस असल्याचे माईना कळल्यापासून त्याना खूप मोठा धक्का बसला होता. त्यांना सावरणे कठीण जात होते. त्यामुळे भूमी स्वतः घरी थांबली. संध्याकाळी ती मदतनीस हजार झाली होती. मग तिला नानाच्या सगळ्या मेडिसिन, पथ्य पाणी आणि नाकी गोष्टींची माहिती देऊन भूमीने तिला नानाची काळजी घेण्याची जबाबदारी सोपवली. काळ संध्याकाळ पासून तिला झोप लागलेली नव्हती. रात्रभर ती नानांच्या उशाला बसून होती. आपला फोन गाडीतच राहिला आहे हे लक्षात आल्यावर तिने एका नोकराला तो आणायला पाठविल.  तोपर्यंत थोडं फ्रेश होऊन तिने खाऊन घेतलं.'

'फोन हातात मिळाल्यावर तिने आधी क्षितिजाला फोन लावला. त्याचे बरेच कॉलस मिस्ड झाले होते. त्याने पाठवलेल्या लोकेशन वर तिला पोहोचता आले नाही. त्यामुळे तिला वाईट वाटले. पण कशामुळे ती तिथे पोहोचू शकली नाही हे त्याला सांगावे म्हणौन तिने फोन ट्राय केला. नेहेमी प्रमाणेच क्षितिजच्या PA फोन घेतला. आणि तो बिझी आहे नंतर कॉल करा असे सांगितले. पुन्हा क्षितिजला राग आला आहे हे तिने ओळखले.'

'थोड्यावेळाने तिने निधीचा मेसेज पहिले. तिच्या लग्नाच्या पार्टीचं आमंत्रण आलं होत. मग भूमीने निधीला फोन लावला.

''हाय निधी. कुठे आहे पार्टी?'' भूमी

''ऍड्रेस पाठवला आहे बघ. ये ग प्लिज.'' निधी

''मी येइन ग... क्षितीज येणारे का?'' भूमी

''त्याला सांगितलं आहे . जमणार नाही म्हणालाय. का ग?'' निधी

''बोलावं नापलीज. रिक्वेस्ट कर, येईल तो.'' भूमी

''ओह, आठवण येते का. भेटायचं आहे.'' निधी

''नाही ग. काल आम्ही भेटणार होतो पण मी तिथे नाही पोहोचू शकले. म्हणून तो नक्कीच माझ्या वर रागावला असणार.'' भूमी

''का नाही भेटायला गेलीस?  आयताच तो तयार झाला होता. एकदा भेटून सगळ्या गोष्टी क्लाअर करायच्या तर तू असं करतेस बघ.'' निधी

''ऐक तरी, नानांना पॅरालिसिस चा अटॅक आला ग काल. संध्याकाळी बिचार्या माई नव्हत्याच त्यांना घेऊन गावाहून इथे शहरात आल्या. हॉस्पिटलमध्ये त्यांना ऍडमिट केलं होत.मला समजलं तशी मी लगेच तिथे पोहोचले. रात्री उशिरा मी त्यांना आणि माईना घेऊन घरी आली. आणि या सगळ्या गडबडीत माझा फोन गाडीतच राहिला होता. त्यामुळे त्याला भेटू शकले नाही. आणि त्याला आता फोन करते तर तो नाही घेत, त्याच्या PA शी बोलणं झालं, आणि तो बिझी आहे.'' भूमीने सरसकट सगळं निधीला सांगून टाकलं.

''ओह, सॉरी डिअर. मी उगाच तुला लेक्चर देत बसले. आता कसे आहेत नाना?'' निधी

''आहेत तसेच आहेत ग. कम्प्लिट बेडरेस्ट. पण घरी त्यांच्यावर लक्ष ठेवायला आम्ही आहोत. माईना पण याचा खूप धक्का बसलाय, मी काळ पासून त्यांच्याच जवळ बसून आहे, त्यांची काळजी घेत. ऑफिसला सुद्धा नाही गेले.'' भूमी

''ओके, मग तुला जमेल ना पार्टीला यायला?'' निधी

''जमवून घेईन. तुझ्यासाठी आणि  क्षितीजसाठी. माझी माणसं सांभाळताना मला त्याच्याकडे दुर्लक्ष नाही करायचंय. म्हणून येण्याचा प्रयत्न करेन. नाहीतर तो अजूनच रागावेल आणि चिडचिड करेल.'' भूमी

''ओके, ये तू. मी काहीही करून त्याला बोलावते.  माझ्या पार्टीपेक्षा तुम्ही दोघेही माझ्यासाठी खूप महत्वाचे आहेत. माझी गाडी सध्या रुळावर आहे. तुझ्यासाठी मी एवढं नक्कीच करू शकते.'' निधी

''थँक्स डिअर, बाय.'' भूमी

''बाया, सी यु. यावेळी मिस करू नकोस.''  निधी

''नाही, मी येणार आहे.'' भूमी

*****

''निधी आणि नीलच्या लग्नाची पार्टी आहे. जाऊ का?'' भूमी माईंना विचारत होती.

''जा ना तू. आणि आता ती मदतनीस आहे नानांना बघायला. मी सुद्धा आता बऱ्यापैकी सावरली आहे. डॉक्टरांशी बोलणं झालं. व्यवस्थित काळजी घेतली तर नां लवकर बरे होतील. म्हणाले. तू जा इथली काळजी करू नकोस.'' माई

''मी सुद्धा घरीच आहे, नानांना काहीही लागलं तर बघेन. तू जाऊन ये. तासाभराचा तर काम आहे. जा तू.'' मिस्टर किर्लोस्कर म्हणाले.

आणि भूमी तयार होऊन निधीच्या पार्टीला जायला निघाली.

'रेड वाइन नेटच्या साडीवर गोल्डन कलरचा ब्लाउज असा तिच्या पेहेराव होता. कानात मोठे हिऱ्यांचे गोल टॉप्स आणि हातात एक हिऱ्यांचा कडा घालून तिने तिच्या लूक परफ़ेकत केला. हलकीशी लाला लिपस्टिक ओठांवर लावून तिने केसांची एक साईट कानामागे पिन केली होती. आणि एक साईट तशीच मोकळी सोडली होती. हातात छोटासा गोल्डन क्लच आणि मोबाइल घेऊन ती गाडीत येऊन बसली. आणि निधीचा मेसेज आला. 'क्षितीज एका कामानिमित्त बाहेर गेलाय, सो नाही येऊ शकत. सॉरी.' मेसेज वाचून भूमीला वाईट वाटलं. त्याच्यासाठी ती अवधी मस्त तयार झाली होती. तीच येणार नव्हता. पण निधीच्या पार्टीला जाणेही तितकेच महत्वाचे होते त्यामुळे, 'ओके, मी निघाली, भेटू.' असा निधीला रिप्लाय करून तिने गाडी स्टार्ट केली.'

*****