घारु-2

असेच म्हणता म्हणता वर्षं गेले आणि राघवची रवानगी तालुक्यातील वस्तीशाळेत झाली. शिक्षणासाठी तो बाहेरच राहीला पुढे. कधी सुट्ट्यात घरी जाणे होई पण त्यानंतर त्याला आज्जी कधीच वाड्यात दिसली नाही. ‘आज्जी कुठेय?’ विचारले की काहीतरी उत्तरे देऊन वेळ मारून नेली जायची. नंतर शिकता शिकताच त्याचे आपल्याच बरोबर शिकणाऱ्या सरोजवर प्रेम जुळले. दोघांनीही शिक्षण संपून लग्नाचा निर्णय घेतला. राघवला एका प्रायव्हेट कंपनीत नोकरी लागली तसे त्याने लग्न केले आणि सरोजला घेऊन गावी आला. आईवडीलांना त्याचा निर्णय फारसा मानवला नसला तरी त्यांनी विरोध न करता त्याला घरात घेतले. त्याने लग्न केलेय कळल्यावर बाबूरावांनी आज्जीच्या तळघरावरतीच नवीन जोडप्यासाठी रहायला एक खोली बांधून घेतली. दोघांची सोय त्याच खोलीत केली होती. त्या घरातली ती त्यांची पहिली रात्र होती. दोघेही एकमेकांच्या बाहूपाशात शांत पहुडले होते आणि रात्री अचानक राघवला जाग आली. त्याला खोलीत त्याच्या जवळून कोणीतरी गेल्याचा भास झाला. डोळे उघडून लाईट लावून त्याने सगळीकडे बघितले पण काहीच नव्हते. तो पुन्हा झोपला. थोड्या वेळाने कानात कुजबूज जाणवली. अगदी खोल आवाजात ‘घारूऽऽ‘ असा तो आवाज ऐकून तो जागीच थिजला. बाजूला सरोज गाढ झोपलेली. त्याने तिला आपल्या हाताने मिठीत ओढले आणि डोळे घट्ट मिटून घेतले. सकाळी उठल्यावर त्याला खूप ताजेतवाने वाटत होते. रात्री उगीच आपण घाबरलो. असे स्वतःलाच समजावत तो बाहेर आला. दोन दिवस राहून तो पुन्हा आपल्या नोकरीच्या गावी परतला. अगदी लहान वयात शिक्षणासाठी बाहेर पडल्याने त्याचे आईवडीलांशी फार घनिष्ठ नाते कधी जुळलेच नाही.ख्यालीखुशाली, पहीले सणवार अशा निमित्ताने भेटी होत.पण फार आत्मियता दोघांनाही नव्हती.
वर्ष पुढे सरकत होती तसतसा राघव आपल्या संसारात रममाण होत होता आणि एक दिवस अचानक एक फोन आला. राघव उलट्या पावली गावी गेला. घरापुढे बरीच गर्दी जमली होती. सगळेजण त्याच्या येण्याची वाट पहात होते. आकस्मिकपणे आईवडील दोघेही मृत पावले होते. दोन तीन दिवस घराचा दरवाजा कोणीच उघडला नाही म्हणून शेजारपाजारांना शंका आली. कोणीतरी आवाज देऊन बघितले तरीही कुठलाच प्रतिसाद नाही. शेजारच्या छतावरून त्यांच्या वाड्याच्या गच्चीवर उडी मारून एकजणाने मधल्या चौकातून डोकावून बघितले आणि जे दृश्य दिसले ते पाहून त्याच्या काळजाचा थरकाप उडाला. त्याच पावली पोलिस ठाण्यात घटना नोंदवली आणि पोलिस ठाण्यातून फोन आला म्हणून तातडीने राघव गावी पोहोचला. त्याच्या उपस्थितीत घराचा दरवाजा तोडून पोलिसांनी आत प्रवेश मिळवला आणि एक उग्र दर्प घरभर पसरला. त्या दुर्गंधीने राघवला भोवळ आली. दोघांचेही मृतदेह अस्ताव्यस्त अवस्थेत पडले होते. कुजून त्याची दुर्गंधी सर्वत्र पसरली होती. हे असे का आणि कसे घडले? हाच सगळ्यांना पडलेला प्रश्न होता. तसे पाहिले तर राघवच्या आईवडिलांची गावात इतकी खुन्नस कुणाशीच नव्हती किंवा खूप काही गडगंज संपत्ती होती ज्यासाठी कोणी त्यांचा जीव घेईल असेही नव्हते.
तो सगळा प्रकार जरा भीतीदायकच होता.
अखेरीस सगळ्या चौकश्या,जबान्या,पोस्टमॉर्टम सारखे कायदेशीर सोपस्कार पूर्ण होऊन मुडद्यांना मूठमाती देऊन राघवने गावच्या वाड्याला टाळं ठोकलं आणि तो
कायमचा शहरात स्थायिक झाला.