प्रेरणाच्या रुममध्ये गेल्यावर आई आणि प्रतिक दोघेही लिफ्टने पार्किंग एरिया मध्ये आले. लिफ्टचा दरवाजा उघडताक्षणी त्यांना एक लेडी दिसली. समोर प्रेरणा wheel chair बसलेली पाहून ती लेडी म्हणाली, तुमची हरकत नसेल तर मला ही चेअर मिळेल का....(टॅक्सी मधल्या एका वयोवृद्ध बाईकडे हात दाखवत) माझ्या आईला ऍडमिट करायचं आहे आणि तिच्या दोन्ही पायांवर fracture असल्याने चालता येत नाही आहे...मी हॉस्पिटलमध्ये कॉल करत होते पण नंबर बिझी येत होता... त्या टॅक्सी ड्राईव्हरला पण दुसरं भाडं आहे तिथे पोहचायच आहे त्यामुळे मला तुम्ही चेअर देऊ शकतात का....??? तिची विनंती ऐकून प्रेरणा मानेने हो म्हणून आईचा हात धरुन उठली... आणि ती चेअर त्या लेडी ला घ्यायला सांगितली. तसं त्या लेडीने टॅक्सी ड्रायव्हर आणि प्रतिकच्या मदतीने तिच्या आईला चेअरवर बसवलं आणि ती सगळ्यांना thank you so much म्हणून लिफ्टने निघून गेली. ती गेल्यावर आई म्हणाली, प्रेरणा तुला जमणार आहे का कारपर्यंत चालायला....???

प्रेरणा: आई त्यांना माझ्यापेक्षा जास्त गरज होती....म्हणून मी चेअर दिली...

आई: अग पण...

(प्रतिकने आईला खुणेनेच प्रेरणाला उचलून नेतो असं सांगितलं.... आणि आईने सुद्धा खुणेने चालेल म्हणून सांगितलं.  तसं त्याने आईकडे चावी देऊन प्रेरणाला उचललं)

प्रेरणा:( अचानक उचलेलं पाहून) सर....सोडा मला...मी चालेन...

प्रतिक: एकदम चूप....आता जोपर्यंत कार मध्ये बसत नाही तोपर्यंत एकदम चूप....

प्रतिकला असं तिच्या बरोबर वागताना पाहून प्रेरणा त्याच्याकडे पाहतच राहिली...आणि आई सुद्धा प्रतिक आपल्या मुलीची किती काळजी घेतो आहे हे पाहून खूष झाली... तिघेही प्रतिकच्या कार पाशी आले तसं आईने कारचा दरवाजा उघडला आणि प्रतिकने प्रेरणाला सावकाश बसवलं. तिच्याबरोबर आई सुद्धा बसली. आईने प्रतिककडे कारची चावी देऊन बाबांना कॉल केला...तोच बाबा दुरुन येताना प्रतिकला दिसले.

प्रतिक: काकू, नका करु कॉल, ते बघा काका आणि विवेक येत आहेत. ते दोघेही कारपाशी आले तसं विवेक प्रेरणा आणि आई बरोबर मागे बसला आणि बाबा प्रतिक बरोबर पुढे बसले.प्रेरणा सगळ्यांच्या नकळत प्रतिककडे पाहत होती.... सगळेजण बसले तसे प्रतिकने कार सुरु करुन प्रेरणाच्या घरच्या दिशेने वळवली....