प्रतिक केबिनमध्ये गेला आणि त्याच्या चेअरवर बसला. त्याच्या डोळ्यासमोर प्रेरणाचा मघासचा हसतानाचा चेहरा येत होता. काहीतरी वेगळं वाटत होतं आज तिच्या स्माईल मध्ये मला...आणि आज तिच्या चेहरा ही खूप ग्लो करत होता...त्याचा मनात विचार चालू असतानाच त्याच्या मोबाईलवर राजीवचा कॉल आला.

प्रतिक: (कॉल उचलून) हां बोल राजीव...एकदम आज सकाळी सकाळी कॉल...

राजीव: अभी मुझे मेरे दोस्त को कॉल करने से पहले टाईम भी देखना पडेगा...

प्रतिक: (सारवासारव करण्याच्या हेतूने) अरे तसं नाही... ते मी...

राजीव: (जोरात हसत) अरे मस्करी केली मी तुझी... आणि मी तुझा besti आहे सो मी केव्हाही कॉल करेन अगदी तू तुझ्या प्रेरणा बरोबर असताना सुद्धा..

प्रेरणाचं नाव ऐकताक्षणी प्रतिक गोड हसला.

राजीव: आयला माझा मित्र चक्क लाजून हसला...काय मग तू प्लॅन follow करतोय की नाही माझा... तिला इग्नोर करायचा...

प्रतिक: आज जमलं नाही मला तिला इग्नोर करायला...पण तुला खरं सांगू... आज ती मला खूप वेगळी भासली...तिची स्माईल मला खूप हवी हवी अशी वाटत होती... तिचा चेहरा आज खूप ग्लो करत होता... you know what आता पण तुझ्याशी बोलतोय पण तीच माझ्या डोळ्यासमोर येते आहे रे... माझे heartbeats वाढले आहेत रे तिला आज पाहिल्या पासून....❤️

राजीव: कंट्रोल मजनू कंट्रोल...  स्वतःच्या मनावर आवर घाल मित्रा... हे जे तू feel करतोय ना तेच तिला वाटलं पाहिजे आणि ते इतकं वाटलं पाहिजे की ती स्वप्नात सुद्धा तुला सोडून जायचा विचार करणार नाही.

प्रतिक: खरंच होईल ना हे असं...मला तिच्यावर कोणतं नातं लादायच नाही आहे पण मला हवी आहे रे तिची साथ...

राजीव: cool down dude... मैं हूं ना...आता फक्त तुला मी सांगतोय तसंच वागायचं आहे हे लक्षात ठेव... and by the way..तू जे आज सांगितलं त्यावरुन मला वाटतं आहे ती पण तुझ्याबद्दल feel करायला लागली आहे... उलट मी म्हणेन...ती आधी पासूनच feel करत असणार पण आज तिला ते लपवता आलं नाही आहे...

प्रतिक: तू हे कसं सांगू शकतोस...?

राजीव:(हसत म्हणाला) काल तुमच्या दोघांचं काय चाललं होतं आंधळी कोशिंबीर ती काय दिसली नाही का मला...? कधी तू तिला बघतोय... कधी ती तुला बघतेय...आणि तू येत नव्हतास तोपर्यंत तिचं लक्ष सतत हॉलच्या डोअरकडेच होतं... इसको प्यार नहीं तो और क्या बोलते है मेरे दोस्त...(मोबाईल कडे पाहत) ऐक मला रेखा कॉल करते आहे नंतर बोलतो चल बाय... पण माझं लक्षात ठेव... तुला तिला इग्नोर करायचं आहे अगदी जितकं जमेल तितकं...

प्रतिक: हो बाबा हो...मी प्रयत्न करेन.. तू कर कॉल रेखाला... नाहीतर तुझं काही खरं नाही...!! चल बाय...

राजीवने पण बाय बोलून कॉल ठेवला आणि रेखाला लगेच कॉल केला. अर्थात कॉल बराच वेळ वेटिंग वर राहिल्या मुळे मॅडम भडकल्याच होत्या...तसं राजीवने तिला भेटून त्यामागचं कारण सांगण्याच कबूल केल्यावर तिचा राग शांत झाला.