एकनाथ महाराज भारुड
एका सुईवर तीन गाव वसली होती.
ती तीन गावं कशी होती?
दोन ओसाड रे! एक वसेची ना!
वसेची ना , वसेची ना
दोन ओसाड रे ! एक वसेची ना!!
त्या तीन गावात तीन कुंभार राहत होते.
ते तीन कुंभार कसे होते?
दोन आंधळे रे , एक दिसेची ना !!
दिसेची ना ! दिसेची ना!!
दोन आंधळे रे, एक दिसेची ना!
त्या तीन कुंभारांनी तीन मडके बनविले,
ते तीन मडके कसे होते?
दोन कच्चे रे , एक भाजेची ना!
भाजे ची ना ! भाजेची ना !
दोन कच्चे रे , एक भाजेची ना!
ती तीन मडकी भाजली की नाही हे
पाहण्यासाठी , त्या तीन मडक्यात त्या तीन कुंभारांनी तीन ज्वारीचे दाणे टाकले.
ते तीन ज्वारीचे दाणे कसे होते?
दोन सडके रे , एक शिजेची ना!
शिजेची ना ! शिजेची ना!
दोन सडके रे , एक शिजेची ना!
ते तीन ज्वारीचे दाणे शिजले की नाही ,
हे पाहण्यासाठी त्या तीन कुंभारांनी ,
तीन ब्राम्हण बोलावले.
ते तीन ब्राम्हण कसे होते?
दोन लंगडे रे , एक चालेची ना!
चालेची ना ! चालेची ना !
दोन लंगडे रे , एक चालेची ना !
त्या तीन ब्राह्मणांसाठी , तीन पानं
वाढण्यात आली, आणि त्या पानांवर , ते
तीन ज्वारीचे दाणे वाढले.
पण ब्राम्हण काही जेवायला सुरुवात करत
नव्हते कारण ,
दोन रुसले रे , एक जेवेची ना !
जेवे ची ना ! जेवेची ना !
दोन रुसले रे , एक जेवेची ना !
ते तीन ब्राम्हण जेवले पाहिजे म्हणून , त्या तीन कुंभारांनी , त्या तीन ब्राम्हणांना तीन रुपये दक्षिणा दिली.
ते रुपये कसे होते?
दोन खोटे रे , एक चालेची ना !
चालेची ना ! चाले ची ना !
दोन खोटे रे , एक चालेची ना!
जय हिंद