दुभंग..भाग २

दुसऱ्या दिवशी कॉलेजमध्ये गेल्यावर आपल्या मैत्रिणींशी गप्पा मारत असताना कालच्या प्रदर्शनाचा, प्रभाकरचा विषय निघाला.. सर्वांनाच प्रदर्शन खूप आवडलं होतं.. तिच्या मैत्रिणीकडूनच अदितीला समजलं की, प्रभाकरचे आईवडील  त्याच्या लहानपणीच त्याला सोडून देवाघरी गेले होते..मामाच्या छत्रछायेखाली तो लहानाचा मोठा झाला होता..खूप हलाकीच्या परिस्थिती असतानाही त्याने त्याचं शिक्षण पूर्ण केलं होतं.. अर्धवेळ नोकरी करून त्याने आपल्या शिक्षणाचा भार स्वतःच उचलला होता.. खूप कष्टाळू, प्रामाणिक मुलगा होता.. दिसायलाही देखणा, रुबाबदार होता.. कॉलेजमध्ये सर्व मुलींमध्ये तोच नेहमी आवडीचा चर्चेचा विषय बनला होता.. त्याच्याशी दोन शब्द बोलायलाही मुली धडपडायच्या..प्रभाकर खूप छान कविता करायचा.. खूप सुंदर शब्द पेरायचा.. जादू होती त्याच्या लिखाणात.. पुढे अदिती आणि प्रभाकरची ओळख वाढत गेली..भेटीगाठी होत गेल्या.. आणि कळत नकळत अदिती प्रभाकरकडे आकर्षित होऊ लागली.. त्याच्या चित्रांवर, त्याच्या कलागुणांवर प्रेम करता करता ती त्याच्या प्रेमात कधी पडली..!!तीचं तिलाच समजलं नाही.. अदिती प्रभाकरवर मनापासून प्रेम करू लागली होती.. प्रभाकरलाही अदिती आधीपासूनच खूप आवडत होती.. त्यानेही तिच्या प्रेमाचा स्वीकार केला..  शिक्षण पूर्ण झाल्यानंतर प्रभाकर एका खाजगी कंपनीत नोकरीवर रुजू झाला..