दिसतं तसं नसतं - 54

Will Arnav and Anu get married or he will marry Taniya? A marathi story of two little girls. One is from a poor family and the another one is from a rich family. Both of the girls think that their life sucks. They are very unfortunate. They are very unhappy. They look at each other and think that the next person is more happy than them. But in realty they both were equally happy and unhappy. Both have problems in their lives and sources of happiness as well. Many times in our lives we too think that others have better life than ours but who knows they may have more sufferings than us.

पुर्वावलोकन


अर्नवचे आईबाबा तानियाला बघायला जातात. अर्नव मात्र त्यांच्यासोबत उपस्थित नसतो. अर्नवच्या आईबाबांना तानिया पसंत पडली आहे. अर्नव मात्र अनुच्या प्रेमात पडला आहे. अर्नवला त्याचे आईबाबा, त्याचं व तानियाचं लग्न जुळवण्याचा प्रयत्न करत आहेत, याची कसलीच कल्पना नाहीये.




आता पुढे


दीर्घ वेळ रेशमी मिठीत घालवल्यानंतर ते दोघे बाजूला झाले. अर्नव आनंदात होता. त्याला वाटत असलेली चिंता की अनु काय प्रतिक्रिया देते? तिचंही त्याच्यावर प्रेम असेल का? आता दूर झाली होती. अनु मात्र कशाचातरी विचार करत होती.


"काय झालं अनु? कसला विचार करतेय?"


"हाच विचार करतेय की तुझे आईबाबा मला स्वीकारतील का?"


"अगं का नाही स्वीकारणार? माझी आवड ती त्यांची आवड."


"हम्म्म्म."


त्याने तिला घरी सोडलं व तोही त्याच्या घरी परतला. अनु मात्र अजूनही चिंतेतच होती. तिच्या मनात अनेक विचार थैमान घालत होते.


"आपण जे ऐकलं होतं ते खरं असेल का? खरंच तानिया व अर्नवच्या लग्नाचा विचार चालू असेल का? की आपण गैरसमज करून घेतला? त्याचे घरचे मला स्वीकारतील का? कसं स्वीकारतील? माझं स्टेटस काय त्याचं स्टेटस काय! चित्रपटांमध्ये होतं तसं खऱ्या आयुष्यात कुठं होतं? प्रेम जेवढं सोपं दिसतं तेवढं ते सोपं नसतं."


********************************************


तानियाचे आईबाबा अर्नवविषयी चर्चा करत होते.


"मुलगा चांगला आहे. स्क्रिप्ट रायटिंग करतो. संस्कारी पण आहे. त्यादिवशी आपल्या पाया पण पडला होता. त्याचं कुटुंब पण चांगलं आहे. मला तर काहीच प्रॉब्लेम नाही."


"हो मलाही. आपण त्यांना ईतक्या जवळून ओळखतो. सगळं चांगलं आहे."


तानिया तेथेच बसलेली होती. आईबाबांचं बोलणं ऐकून ती खुश होत होती.


"आपला तर होकार आहे पण जिला लग्न करायचं आहे तिचं तर मत जाणून घायला हवं ना!"


तिचे आईबाबा तिच्याकडे वळले.


"अगं तानिया तुझं काय मत आहे? तुला अर्नव पसंत तर आहे ना?"


ती लाजू लागली. तिने मानेनेच हो, असं उत्तर दिलं. तिचे आईबाबा खुश झाले.


"अरे वाह! छानच की. त्यांचा पण होकार आहेच जवळपास. आता फक्त एकदा अर्नवचं मत जाणून घेऊयात."


"हो, म्हणजे आपण लग्नाच्या तयारीला लागू शकूत."


"हो."


तानिया तिच्या रूममध्ये आली होती. ती आरशासमोर येऊन उभी राहिली. तिचे केस बोटामध्ये गुंडाळत ती लाजू लागली. तिने मोबाईल स्पीकरला ब्लूटूथ द्वारे कनेक्ट केला. तिने गाणी सुरु केली व ती खुर्चीवर बसली. तिच्या कानावर गाण्याचे बोल पडत होते.


"नात्यांच्या बंधात रेशमी खेळ मनांचा रंगे

डाव नवा आकारा येई नव्या भिडूच्या संगे

जुळता ह्रिदयीचे सुर उमगते आनंदाची ठेव

स्वप्नांच्या आकाशी प्रितीचं इंद्रधनु उमलावं 

ला ला ला ला ला 

नवा गड़ी अनsss राज्य नवं"


त्या गीताच्या अर्थाप्रमाणे ती त्यांच्या सुखी संसाराचे स्वप्नं रंगवू लागली. तिला आठवलं की नुकतंच तिने एका चित्रपटात बघितलं होतं की चित्रपटाची नायिका नायकासाठी स्वेटर विणते. तसेच तिच्या आईने तिला एकदा सांगितलं होतं की त्यांनी तिच्या बाबांसाठी स्वेटर विणलं होतं. तिची स्वेटर विणण्याची ईच्छा होऊ लागली. ती आईकडून मदत घेण्यासाठी खाली जाऊ लागली.


"आई मला अर्नवसाठी स्वेटर विणायचं आहे. मला मदत कर ना."


तिचे गाल हलकेसे गुलाबी झाले होते.


"अरे वाह! मला कधी ग्लासभर पाणी दिलं नाही आणि अर्नवसाठी स्वेटर विणतेय! खुपच फिल्मी आहेत आजकालची मुलं."


"आई! मस्करी नको करू ना गं."


तिची आई हसू लागली.


"बरं मी कुणालातरी सामान आणायला सांगते. नंतर आपण सुरुवात करुत."


"मीच आणते सामान. तू लिस्ट बनवून दे."


"हम्म्म्म, आणा आणा. हिवाळा यायला अजून भरपूर दिवस आहेत. पण तुला कुठे दम पडतो आता. उतावीळी नवरी!"


"आई, काय!"


"बरं ठीक आहे. आता नाही बोलत बस."


ती सामान घेऊन आली. नंतर तिच्या आईच्या मदतीने ती स्वेटर विणू लागली.


********************************************


"अरे अर्नव कुठे गेला होतास? किती वेळापासून तुला फोन लावत होते मी. तानियाचे आईबाबा पण तुझ्याबद्दल विचारत होते."


"तुम्ही अचानक!"


त्याने आईबाबाचे दर्शन घेतले. त्याला कळलं नाही की तानियाचे आईबाबा त्याच्याबद्दल का विचारत होते? तो तर भेटला होता त्यांना. तसेच सर्वजण अचानक कसेकाय आले?


"अरे सांगणारच होतो तुला; पण हिच म्हणाली की आपण दादाला सरप्राईज देऊत."


"अगं आई, दादा झाडावर असेल त्यामुळे त्याला फोन उचलता नसेल आला. शेवटी माकडं झाडावरच असतात ना!"


ती हसू लागली.


"अरे वाह! केवढी मोठी उंद्रीन आहे आपल्या घरात!"


सगळे हसायला लागले. शरयूने नाक मुरडले.


"अगं शरयू! लग्नाचं वय झालं आहे त्याचं. आता तरी तुम्ही ही मस्ती बंद करा. उद्या त्याची बायको काय म्हणेल?"


"काही नाही म्हणणार. माझी चांगली मैत्रीण आहे ती. याची तर बेस्ट फ्रेंड आहे ना. ती समजून घेईल."


"तू कशीकाय ओळखतेस तिला आणि ती माझी बेस्ट फ्रेंड कशी? आणि कुठलं सरप्राईज देणार आहात तुम्ही?"


"अरे तानिया आणि तुझ्या लग्नाचा विचार करतोय आम्ही."


त्याचं अंतःकरण त्याला जड भासू लागलं. त्याचा हसरा चेहरा गंभीर झाला होता.


"आम्हाला तर तानिया खुपच आवडली. आम्हाला खात्री आहे की तुलाही आवडलेच. तसंही तुझी बेस्ट फ्रेंड आहे ती. तुमची जोडी छान राहिल. उद्या जाऊन एकदा भेटून ये तिला. काही प्रश्न असतील तर विचारून घे. त्यांचा व तुझा होकार आला की लग्नाच्या तयारीला लागता येईल."


सर्वजण त्याला खुप आनंदात दिसत होते. लग्न जरी मुलाचं होत असलं तरी पुर्ण कुटुंबाच्या लग्नाविषयी बऱ्याच ईच्छा, अपेक्षा असतात. होणारी सून त्यांच्याही पसंतीची असावी असा त्यांचाही आग्रह असतो. त्यांना एवढं आनंदात बघून त्याची अनुबद्दल बोलण्याची ईच्छा झाली नाही. तो रूममध्ये निघून आला.


त्याला काय करावं कळत नव्हतं. तो अस्वस्थ झाला होता.


"किती खुश दिसताय सर्वजण. खुप एक्ससाइटेड आहेत आईबाबा. ते तर ऑलरेडी तानियाला या घरची सून समजून बसले आहेत. आता यांना कसं सांगावं?"


क्रमश.


©Akash Gadhave 

🎭 Series Post

View all