पुर्वावलोकन
अर्नवच्या पहिल्या फिल्मचं उदघाटन आहे. अर्नव जरी फक्त रायटर असला तरी त्याच्या बाबांच्या अनुपस्थितीत त्याच्यावर प्रोड्युसर ची पण जबाबदारी आहे. तो घरातून निघाला आहे. तो थोडासा नर्व्हस असला तरी तो सर्व आव्हानांसाठी सज्ज आहे.
आता पुढे
ड्रायवर ने ब्रेक मारला. त्यांची कार स्टुडिओसमोर उभी होती. अर्नव ने गाडीचा काच खाली केला. एक क्षण स्टुडिओकडे बघितलं. ड्रायवर ने गाडीचा दरवाजा उघडला होता. तो गाडीतून उतरला. त्याने त्याच्या कोटचं बटन लावलं व तो चालू लागला.
ड्रायवरने स्टुडिओचा दरवाजा उघडला. तो आत शिरला. त्याला असं जाणवलं की, नक्कीच सर्वजण त्याचीच वाट बघत होते. स्टुडिओमध्ये दिग्दर्शक, कॅमेरामन, साऊंड टीम, कोरिओग्राफर, मेकअप आर्टिस्ट्स सर्वजण उपस्थित होते. एवढंच नाही तर त्यांच्या चित्रपटाची हिरोईन श्रावणी सुभेदार व चित्रपटाचा हिरो सुद्धा उपस्थित होता. त्याला जाणवलं की त्याने बराच उशीर केला होता. त्याने गालावर हात फिरवला.
"सॉरी एव्हरीवन. जरा लेट झालं."
"इट्स ओके, चला सुरुवात करूयात."
"हो ठीक आहे."
त्याच्या हस्ते नारळ फोडण्यात आलं. नंतर सर्वांनी मिळून केक कापला. टाळ्यांचा कडकडाट झाला. कॅमेऱ्याचे फ्लॅश त्याच्या चेहऱ्यावर बराच वेळ चमकत राहिले. तो खुप एक्ससाइटेड होता.
चित्रपटाचा अभिनेता त्याला भेटून लगेच निघून गेला. शूटिंग ची सुरुवात हिरोईन पासून होणार होती आणि त्याचा रोल नंतर येणार होता म्हणून. अर्नव या सर्वांपासून दूर राहिलेला असल्यामुळे त्याची जास्त कुणाशी ओळख नव्हती. तो सर्व उपस्थितांवर नजर फिरवू लागला. त्याला एक चेहरा ओळखीचा वाटला. तो सर्वेश होता, त्याचा शाळेतला मित्र. तो साउंड टीम मध्ये होता. त्याने याला हात दाखवला. अर्नवच्या चेहऱ्यावर हास्य आलं. तो त्याच्याजवळ गेला. दोघांनी हात मिळवले. एकमेकांना आलिंगन दिलं.
त्याच्या हातात एक ग्लास होता. त्याने वेटर ला आवाज दिला.
"वेटर, सरांना बीअर द्या."
"नाही बीअर नको."
"अरे असं कसं? मंग काय घेणार?"
"फ्रुट ज्यूस."
तो हसायला लागला.
"एवढा मोठा प्रोड्युसर असून, एवढ्या झगमगाटात राहून सुद्धा तू फ्रुट ज्यूस घेत आहेस? नवलच आहे!"
"फक्त बीअर पिल्याने माणूस कूल नसतो होत रे मित्रा. प्रत्येकाचे जीवनात काही तत्व......"
त्याला मधेच अडवून वाकून हात जोडत तो म्हणाला.
"बस, लेखक महोदय. तुम्ही आणि तुमचं तत्वज्ञान. समजलं मला. भावना पोहोचल्या आपल्या."
सर्वेश बराच वेळापासून मागे बघत होता.
"मागे काय बघतोस?"
तो वळणारच होता तेवढ्यात सर्वेशने त्याला अडवलं.
"थांब मागे नको बघू."
तो हसू लागला. त्याचं हसणं बघून गोंधळून अर्नव म्हणाला.
"काय झालं? कोण आहे मागे?"
"अरे फिल्मची हिरोईन श्रावणी."
"मंग काय झालं?"
"अरे यार! तू समज ना. ती तुझ्याकडेच बघतेय केव्हाची."
त्याचे हावभाव बघून तो बोलला.
"तुला आनंद नाही झाला का? द श्रावणी तुझ्यावर फिदा आहे असं वाटतंय आणि तू असं तोंड करतोय."
"फिदा वगैरे काही नाहीये ती. तू उगाच स्वप्नं रंगवू नकोस. पार्टी एन्जॉय कर."
"तुला तर खोटंच वाटतं. ते बघ इकडेच येतेय. मी तर जातो. हॅव फन."
त्याला अडवत आवाज हळू करत तो बोलला.
"ए सर्वेश, वेडेपणा नको करुस, थांब!"
"हाय अर्नव."
मागून आवाज आला. तो वळला. तिने त्याला साईड हग केलं. चेहऱ्यावर हास्य आणत तो बोलला.
"हाय, श्रावणी मॅम."
"मॅम नको रे. फक्त श्रावणी. आपण सारख्याच वयाचे आहोत."
"ओके, हाय श्रावणी."
ती त्याच्याकडे काही क्षण बघतच राहिली. वरून खालपर्यंत त्याचे सर्व कपडे ब्लॅक कलरचे होते. गालावर हलकी दाढी, मजबूत बाहू, उजळ रंग, ओठांवर गोड हास्य. त्याला ते थोडंसं ऑकवर्ड वाटू लागलं.
"तू रायटर नाही रे तू तर हिरो असायला हवं होतं. (थोडं थांबून ) आय मिन, तू छान दिसत आहेस."
त्याने तिच्याकडे बघितलं. तिने ब्लॅक कलरचा, चमचमणारा, गुडघ्याच्या थोडा वर पर्यंतच येणारा वन पीस घातला होता. तिच्या डाव्या हातात एक सिल्वर कलरची हॅन्डपर्स होती. तिच्या गालात सुंदर खळी पडलेली होती.
"तुम्ही पण छान दिसत आहात."
"तुम्ही नाही रे. तू म्हणत जा. मी काय एवढी वयस्कर आहे का?"
"हो ठीक आहे."
"तू सिंगल आहेस ना?"
त्याला ठसका लागला.
"अरे सावकाश."
तिने त्याच्या पाठीवर हात ठेवला. स्वतः ला बाजूला करत तो बोलला.
"ठीक आहे."
तेवढ्यात तेथे फिल्म चे दिग्दर्शक आले. त्याने त्यांच्यासोबत हात मिळवला.
"फिल्मचा एक्सपेक्टेड बजेट रिपोर्ट मी तुम्हाला मेल केला आहे. तुम्ही तो एकदा चेक करून घ्या", दिग्दर्शक म्हणाले.
"हो ठीक आहे. सर फिल्म मध्ये काही प्रॉब्लेम आला तर मला नक्की कळवा. तसेच स्क्रिप्ट मध्ये काही प्रॉब्लेम असेल तर तेही कळवा."
"हो सर नक्की."
"सर नका म्हणू. मी तुमच्या पेक्षा वय व अनुभवाने देखील लहान आहे. त्यामुळे मला अर्नवच म्हणा."
"ओके अर्नव."
त्यांच्या चेहऱ्यावर हास्य होतं. त्याच्याकडे एकटक बघत श्रावणी विचार करू लागली.
"किती गोड आहे ना हा. एवढा श्रीमंत तरीपण एवढा साधा!"
दिग्दर्शक निघून गेले. त्याने नजर सर्वेशकडे वळवली. तो हसत होता व ईशाऱ्यानेच म्हणत होता,'क्या बात है!' त्याने दात चावले व तो त्याच्याकडे बारीक डोळ्यांनी बघू लागला. तो श्रावणी कडे वळला.श्रावणी बोलली.
"माझ्या प्रश्नाचं उत्तर देशील का?"
"कोणत्या प्रश्नाचं? "
"हेच की तू सिंगल आहेस का?"
तो शांत होता. त्याला काय बोलावं ते कळेना.
"मॅडम आपल्याला लोकेशन वर जावं लागेल शूटिंग साठी."
श्रावणी चा ड्रायवर म्हणाला.
"बरं ठीक आहे. तुम्ही गाडी काढा मी आलेच."
"ठीक आहे मॅडम."
तो निघून गेला. ती परत त्याच्याकडे वळली.
"तू नाही येणार का लोकेशन वर?"
"नाही, सध्या तरी नाही. अधून मधून येत राहिल."
ती हसून म्हणाली.
"बरं ठीक आहे. हे माझं कार्ड आहे. त्यावर माझा पर्सनल नंबर आहे. तुला वाटेल तेव्हा तू कॉल करू शकतोस."
तिने कार्ड त्याच्या हातात दिलं.
"ठीक आहे."
"बाय."
"बाय."
तिने त्याला हग केलं व ती निघाली. त्याचं लक्ष तिच्यावरच होतं. ती थोडं अंतर जाऊन वळली. हास्य गालावर आणून ती निघून गेली.
क्रमश
©Akash Gadhave