चारचौघी.. भाग ५

" माझ्याकडे तर आता फक्त आठवणीच राहिल्या आहेत.. ना आई ना बाबा.. हक्काने कोणाकडे जावं असं राहिलंच नाही बघ. भाऊबहिण आपापल्या संसारात बिझी. मनाला वाटलं म्हणून कोणाकडे जेवायला जाणंही अशक्य होऊन बसलंय बघ. मगाशी त्या मावशींनी भाकरतुकडा ओवाळला बघ.. माझी आई सुद्धा मी गेले की असेच करायची. पटकन आठवण आली ग तिची." अवनी व्याकुळ झाली होती. संहिताने तिच्या खांद्यावर हात ठेवला. अवनी रडायला लागली.
" खूप आठवण येते ग त्यांची. नेहमी जायला जमत नसलं तरी ते आहेत ही गोष्टच मनाला धीर द्यायची. ते नाहीत तर आता रडताही येत नाही. नवरा म्हणतो सतत काय रडायचे? त्याचे आईवडील आहेत म्हणून त्याला माझ्या भावनाच समजत नाही."