Login

चंद्र आहे साक्षीला : भाग २

कोजागिरी पौर्णिमेच्या चंद्राच्या साक्षीने बहरलेली प्रेमकथा!
पौर्णिमाच्या पाठीवरून हात फिरवत सासूबाई तिला शांत करत होत्या इतक्यात डॉक्टर बाहेर आले.

"डॉक्टर कायं झाले? शरद ठीक आहे ना?" पौर्णिमाने विचारले.

"हो पेशन्ट ठीक आहे. जखम फार खोलवर नाही तरीही आज रात्रीपर्यंत त्यांना शुद्ध यायला हवी तोपर्यंत थोडा धोका आहे तसा पण काळजी करू नका आम्ही आमचे उपचार करत आहोत." सांत्वनाचे बोल बोलून डॉक्टर निघून गेले.

पौर्णिमा बाकावर बसली. सासूबाई तिच्या शेजारी बसल्या.
"काकू, वहिनी तुम्ही काळजी नका करू. शरद बरा होईल काही नाही झालं त्यांना. तुम्ही बसा मी चहा घेऊन येतो. "असे म्हणून संजय तिथून गेला.

पौर्णिमा बाकावर बसून तिचे हात एकमेकांत गुंफून चुळबुळ करत होती. तिची अस्वस्थता तिच्या सासूबाईंच्या लक्षात येत होती. त्यांनी तिच्या हातांवर हात ठेवला.

" पौर्णिमा आज पुन्हा तसे काही घडणार नाही विश्वास ठेवं माझ्यावर. माझा देव इतका ही निष्ठूर होणार नाही तुमच्या बाबतीत." सासूबाईंनी पौर्णिमाला जवळ घेतले.

"आई आज सुद्धा पौर्णिमा आहेss" पौर्णिमा बोलताना अडखळली.

"पौर्णिमा तूला सांगितलं ना काही होणार नाही शरदला." सासूबाईंनी तिला दटावले आणि छातीशी घट्ट कवटाळून घेतले. दोघीही भूतकाळात पोहचल्या.

आठ वर्षांपूर्वी ;

"शरद आज मी खूप खूप खूश आहे.."

"हो मॅडम ते दिसत आहेच तुमच्या चेहर्‍यावरून."

"गप रे शरद तसे नाही पण आपलं ज्या व्यक्तीवर प्रेम असतं त्याच्यासोबत लग्न होण्याचा आनंद वेगळाच असतो रे. एकतर माझ्या घरच्यांनी खूप परिक्षा घेतली तुझी त्यानंतर लग्न झाले आपले आणि आज तर आपल्या प्रेमाचा अंकुर माझ्या पोटात वाढतोय हे कळले आहे मला तेव्हापासून अगदी उड्या माराव्या वाटत आहेत. "

"हो मला कळतंय सगळे पण शांत हो जरा आता आराम करायचा आहे तूला डॉक्टरांनी कायं सांगितले ते लक्षात आहे ना? आता धावपळ नाही करायची " शरद पौर्णिमेच्या चेहर्‍यावरून हात फिरवत बोलू लागला.

" शरद आपण ऑटोमध्ये आहोत घरी नाही. मी उद्यापासून आराम करेन पण आज आपण सेलिब्रेशन करायचं अरे आज कोजागिरी पौर्णिमा आहे लग्नानंतर ची पहिलीच पौर्णिमा आहे आज मी त्या चंद्राकडे तुलाच मागणार आहे माझ्या प्रत्येक जन्मासाठी आणि प्रत्येक जन्मात आमच्या प्रेमाची परिक्षा नको घेऊ असेही सांगणार आहे ." पौर्णिमा अगदी भावूकपणे बोलली तसे शरद मात्र हसला कौतुकाने. त्याने तिच्या पोटावर हात ठेवला आणि त्याच्या येणार्‍या अंकुराच्या जाणीवेने सुखावला तो.

दोघेही आपल्या नव्या अंकुराची स्वप्ने रंगवत होते इतक्यात समोरून येणाऱ्या भरधाव ट्रकने त्यांच्या ऑटोला धडक दिली काही कळायच्या आत. "

वर्तमानात ;

पौर्णिमाला ते सगळे आठवून शहारा आला एकदम आणि ती अजूनच बिलगली तिच्या सासूबाईंना. पाच महिन्यांपूर्वीच ती कोमातून बाहेर आली होती. पौर्णिमाने त्या अपघातात तिचे बाळ तर गमावले होतेच पण आठ वर्षे ती कोमात होती डोक्याला मार लागल्यामुळे. शरदला मात्र
शरीराव्यतिरिक्त फार काही जखमा झाल्या नव्हत्या पण त्याच्या मनावर पौर्णिमाच्या कोमात जाण्याने खोलवर जखम झाली होती.

पौर्णिमा कोमातून बाहेर येईपर्यंत तिच्या घरच्यांनी शरदला तिला भेटूही दिले नाही पण शरद मात्र आठ वर्षे तिच्या प्रतिक्षेत अग्निपरीक्षा देत होता प्रेमाची.

पौर्णिमा शुद्धीत आल्यावर तिच्या घरच्यांसमोर पुन्हा एकदा दोघांनाही प्रेमाची परिक्षा द्यावी लागली होती आणि आत्ता कुठे तीन महिन्यांपूर्वी त्यांचा संसार चालू झाला होता पण आज पुन्हा एकदा त्याच कोजागिरी दिवशी शरदला अपघात झाला होता ज्यामुळे पौर्णिमा खूप बिथरली होती.

"चहा घ्या ss" संजयने चहाचा कप पुढे केला तशा दोघीही सासू सून विचांरातून बाहेर आल्या. संजय शरदचा ऑफिसचा मित्र असला तरी त्याला सगळे ठाऊक होते त्यामुळे त्या दोघी सासू सुनांची अवस्था पाहून त्याने मनोमन देवाकडे शरदसाठी प्रार्थना केली.

दोघींनी चहा घेतला. संध्याकाळचे सात वाजत आले होते. एकीकडे बाहेर आसमंतात तो चंद्र त्याचे अस्तित्व दाखवायला लागला होता आणि पौर्णिमा मात्र अजूनही शरद शुद्धीवर येण्याची वाट पाहत होती.

क्रमशः

नियती यावेळी पुन्हा तिचा डाव साधेल की पौर्णिमाचे प्रेम नियतीला मागे टाकेल हे जाणून घेण्यासाठी कथा वाचत रहा.