चला हसुया अन् हसवूया

मी पत्नीच्या आदेशाचे पालन करणारा,माझी एकुलती एक सुगरण व आज्ञाधारक.....सुविद्य बायको अश्विनी,एकुलता एक कुलदिपक संकेत व माझी लाडकी राजकन्या कु.अनघा अशा चार जणांचं अत्यंत छोटं पण सुखी कुटुंब मराठवाड्याच्या राजधानीत दैनंदिन जीवन जगत असतांना दिवाळीच्या आठ दिवस आधी अश्विनी म्हणाली,
"अहो दिवाळी आठ दिवसांवर आली व यावर्षी घराची साफसफाई कधी करणार.....?
किराणा कधी आणणार.....?
किचन कधी आवरणारं....?
मुलांना नवीन कपडे कधी आणणार.....?
सगळी काळजी मलाचं एकटीला....
फराळाचे साहित्य कधी बनविणार....?".
अश्विनी ची लगबग व न थांबणारी वाक्ये ऐकुण मी तिला म्हणालो,"अगं, मला आता सुट्टी लागली आहे व सर्व कामे मी करतो.तु फक्त आराम कर. सर्व कामे मी, संकेत व अनघा तिघेही मिळून भराभर करतो..
अन् आपल्याला फराळ बनविण्याची काय आवश्यकता......?
हे ऐकून अश्विनीचा पारा आणखीनच चढला
आपल्याला फराळाचे साहित्य काय लोकं आणून देणार आहे.
मी हसलो व अश्विनीचा हात हातात घेऊन,