भूलले तुझ्या प्रितीला भाग ३

वेदिका विचारांत पडते. हिच्या पेक्षा आपण कितीतरी पटीने छान आहोत. मग मला न स्विकारता. मोहनला गीताच का? आवडली असणार. वेदिका गीताशी बोलते. गीताचे मधुर स्वर ऐकतचं राहावे असे वेदिकाला वाटत होते. मोहनने प्रेमात पडण्याचे कारण आपल्याला आत्ता कळाले या समजूतीत वेदिका होती.

तसे मोहनने वेदिकाला एक गोष्ट सांगायला सुरवात केली. गीता आणि मी जवळच राहायला असल्याने लहानपणापासूनच सोबती आहोत. गीताच्या आजीने लहानपणीचं आमचं लग्न लावले होते. एका कार अपघातात गीताला स्वत:चे डोळे गमवावे लागले. तिच्या हसत्या खेळत्या आयुष्याला कोणाची तरी नजर लागली होती.

त्या कार अपघातात कोणी तरी गाडीवाला त्यांना टक्कर देवून तसाच रस्त्यावर सोडून निघून गेला. त्यावेळी गीता आणि तिचे आई-वडिल देखील होते. त्यांचा त्या अपघातात मूत्यू झाला.

गीताच्या वडिलांनी त्या गाडीचा नंबर गीताला शेवटच्या क्षणी गीताच्या कानात सांगितला. त्याक्षणी गीताची अवस्था भयानक होती. तिला आजूबाजूला काहीच दिसत नव्हते. वडिलांच्या आवजाच्य दिशेने सरकत गीता वडिलांजवळ पोहचली. 

गाडीचा नंबर ध्यानात ठेवला. पोलिस केस केली. पोलिसांनी तो नंबर शोधून देखील काढला. पण गीताने केस मागे घेतली.

वेदिका : आई-वडिलांच्या मूत्यूचा बदला घ्यावा असे नाही वाटले का गीताला.