भेटली ती पुन्हा (भाग १५)

एरवी नको वाटणारा एकांत आज तिला हवाहवासा वाटत होता कारण आज कितीतरी वर्षांनी या एकांतात तिला कोंदट वाटत नव्हतं... खूप मोकळं वाटत होतं. इतकं मोकळं की या एकांतात तिला असच काहीवेळ निवांत बसावं वाटत होतं.... मनातलं शांत होऊ पाहणारं काहूर तिला अनुभवायचं होतं.. ती डोळे मिटून शांत बसून होती... इतक्यात बाहेर पाऊस पडू लागला आणि त्या पावसाच्या आवाजाने आणि वातावरणात अचानक वाढलेल्या गारव्याने तिला अजूनच ताजतवानं केलं. ती उठली आणि बाल्कनीत गेली. "कित्ती छान पाऊस पडतो आहे!! पिकनिकला आल्याचा पूर्ण फायदा झाला!!" पाऊस आल्याने मेघना मनोमन आनंदली. न रहावुन तिने दोन्ही हात पुढे करून पावसाचं पाणी आपल्या ओंजळीत भरून घेतलं आणि वर उडवलं.. ते उडणारे तुषार बघून ती एकटीच हसली. ती पुन्हा पुन्हा ओंजळीत पाणी घेऊन उडवू लागली.. इतक्यात तिचं लक्ष त्या तिकडच्या संजयच्या खिडकीकडे गेलं तर संजय खिडकीतून तिलाच पाहत होता... त्याला बघताच मेघना ओशाळली. तिने आपले हात मागे घेऊन पुसून टाकले आणि ती पटकन आत आली. तिच्या हृदयाची धडधड आता वाढली होती. तिने दार बंद करून घेतलं आणि ती बेडवर झोपली. कितीतरी वेळ मग पावसाची रिपरिप ऐकत ती तशीच पडून राहिली..