#जलदलेखनस्पर्धा
प्रस्तुत कथा ही काल्पनिक असून त्यात नाव,गाव,
स्थळ, प्रसंग, वित अथवा मृत्यूशी संबंध आला तर तो योगायोग समजावा.
स्थळ, प्रसंग, वित अथवा मृत्यूशी संबंध आला तर तो योगायोग समजावा.
विषय:- आपली माणसं
शीर्षक :- अतिलालसा भाग-१
महेंद्र हा दोन मुलींनंतर झालेला मुलगा. त्यामुळे लहानपणापासून त्याचे खूप लाड व्हायचे. त्याने फक्त काही पाहिजे म्हणायला अवकाश की लगेच त्याच्या समोर एक एक गोष्ट आणून द्यायला घरचे हजर.
त्याची आई मात्र तिन्ही मुलांना सारखे समजायची.
महेंद्र जस जसा मोठा होत होता तस तसे त्याला आपण खूप वेगळे आहोत आणि आपण काहीही केलं तरी आपण चालते अशाच गुर्मीत असायचा.
मोठ्या बहिणीचे लग्नात तर हट्टाने त्याने स्वतःला हवे तसे जास्तीचे कपडे उगाच खरेदी केले होते. दुसऱ्या बहिणीच्या लग्नात तर त्याने कपडे आणि सोने तिला करतात म्हणून त्यालाही हवेत असाच तगादा लावला होता. त्याच्या वडिलांनी तोही हट्ट पूर्ण केला.
निर्मला म्हणजे महेंद्रची आई तिला मात्र हे पटले नव्हते.
महेंद्र पदवीच्या दुसऱ्या वर्षात शिकत होता. पुढच्या वर्षी त्याचे शेवटचे वर्ष म्हणून त्याने हे वर्ष मजेत घालवले होते. अभ्यासात इतकाही हुशार नसलेला तो अभ्यास नंतर करू म्हणून काही करतच नव्हता. शेवटी बऱ्याच विषयात तो नापास झाला.
पदवीत गेल्यावर महागडा मोबाईल, चांगले ब्रँडेड कपडे आणि बुलेट त्याने वडिलांकडून चैनीच्या वस्तू मागून घेतल्या होत्या. त्यांनीही पोटाला चिमटा काढून आपल्या मुलाची हौस पूर्ण केली होती.
"आई, महेंद्रला तू नीट समजावून सांग. आता हे असे बेफिकिरीचे वागणे बरोबर नाही. तो ज्या विद्यापीठात जातो ना तेथे माझ्याही मैत्रिणींचे ओळखीचे मुले- मुली शिकतात. त्याला वाईट संगत लागली आहे. वेळीच आवर." महेंद्रची मोठी बहीण सीमा म्हणाली.
"तुझ्या पप्पांना सांगून थकले.उद्या काही वाढवा करून ठेवला नाही म्हणजे झाले." आईपण काळजी करत म्हणाली.
"अरे,आज आपण एक काम करायचे का?" महेंद्रचा एक मित्र म्हणाला.
"काय?" दुसरा एकजण म्हणाला.
" एक ना बिझनेस आहे. त्यात पैसे गुंतवले ना की पुढच्या वर्षी आपल्याला त्याचे पार्टनर होता येईल. आपण पदवी घेऊन बाहेर पडू पण सर्वांसारखे फक्त पदवी हातात नसणार तर आपल्या हातात पैसाही असेल." आशिष म्हणाला.
"काही चुकीचे तर नाही ना?" त्यातील एकजण जरा घाबरतच विचारत होता.
"अरे, मी पण त्यात पैसे गुंतवणार आहे. तू कशाला चिंता करतोस?" आशिष सर्वांना विश्वासात घेत म्हणाला.
"त्या आधी त्याबद्दल आम्हाला माहिती दे आणि त्यांचे ऑफिस पण दाखव तरच आम्ही काय ते पैसे गुंतवू." महेंद्र सर्वांवर नजर फिरवत शेवटी आशिषला म्हंटला.
आशिषने मान हलवली.
"अरे महेंद्र, तुझा निकाल अजून लागला नाही का?" आशा त्याची दुसरी बहीण जी माहेरपणासाठी आलेली ती विचारत होती.
"तुला काय करायचे आहे? आली आहेस तर थोडे दिवस राहून तुझ्या घरी जा परत. नसत्या चौकश्या तुला कशाला करायला हव्या?" तो आपल्या मधल्या पण त्याच्यापेक्षा मोठ्या असलेल्या बहिणीला म्हणतो.
"नीट विचारले तर नीट बोलता येत नाही का रे तुला? वयाने तुझ्यापेक्षा मोठी आहे आणि असे बोलतात का आपल्या बहिणीशी?" आईला तर ह्याचे असे उर्मट वागणे सहनच झाले नाही.
"हिला पण समजायला नको? आताच आपलं पोरगं बाहेरून आलंय आणि ही लागलीच प्रश्न विचारायला." आपल्या मुलाच्या बाजूने लगेच त्याचे पप्पा बोलले.
"हो ना, उगाच ह्या दोघी माझं डोकं खातात." तो असे म्हणून तिथून काढता पाय घेत निघून गेला.
आता हा असा वागतो पुढे जाऊन आईनंतर हा कसा वागेल ह्याचा प्रश्न आशाला पडल्याशिवाय राहिला नाही. ती फोन करून आपल्या मोठ्या बहिणीला म्हणजेच सीमाला सांगते.
"ह्या आठवड्यात तीन लाखांची पैशांची जुळणी सर्वांनी करा. जे देतील त्यांनाच आपण घेऊन पुढे बिझनेस करणार आहोत." आशिषने सर्वांना फोन करून सांगितले.
क्रमश:
काय होईल पुढे?
© विद्या कुंभार
कथेचा भाग कसा वाटला हे कमेंट करून सांगा.
सदर कथेचे हक्क हे लेखिकेकडे आहेत त्यामुळे कॉपी करून इतर ठिकाणी पोस्ट किंवा युटुबसाठी वापरू नये अन्यथा कायदेशीर कारवाही करण्यात येईल ह्याची नोंद घ्यावी.
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा