अनुभव एक, किस्से अनेक- भाग ८
नर्वस ब्रेक डाउन
नमस्कार ईरा वाचकहो,
मागच्या भागात आपण बघितले वल्लरी सगळ्यांना भेटते...
चला पुढे पाहू...
अमेरिकेत येऊन वल्लरी ला जवळपास साडेसहा महिने झाले. कंपनी मध्ये तिच्या खेळकर स्वभावामुळे आणि कामामुळे ओळखली जाऊ लागली होती. अचानक काही मदतची आवश्यकता लागली, तर ऽऽ ....मॅडम जी लगेच तयार असायच्या.
एलोरा ...वल्लरी कडेच शिफ्ट झाल्याने दोघींचा वेळ सोबत खूप छान जायचा. जस जसे दिवस सरकत होते तसे दोघींची मैत्री अजून घट्ट होत होती. रेहान बद्दल एलोरा ला समजले. वल्लरी नक्की कोणत्या मानसिक त्रासातून जात आहे. किती काही गोष्टींशी स्वतः च डील करतेय ह्याचा विचार करूनच तिला खूप त्रास होऊ लागला होता. वल्लरी ला ह्या त्रासातून बाहेर काढायचेच करून मनाशी निर्धार केला.
एकदा सगळ्यांनी मिळून ट्रिप जायचा प्लॅन केला. प्लॅन ऐकून वल्लरी ने नाही करून नकारघंटा चालू केली. सगळ्यांना कळेच ना की...हिला काय झालं? नेहमी फिरायला जायच म्हंटलं की...सगळ्यात पुढे असणारी ही....आज नाही म्हणतेय. निकि, वेरोनिका, जोआना आणि मॅक्सिम् सकट एलोरा ला सुद्धा प्रश्न पडला.
संध्याकाळी बोलू करत सगळे आपापल्या कामाला लागले.
\"काय मग माय डिअर लव ...आज घरी जायचा विचार आहे की नाही?.\"...एलोरा ने टेबलावर टक टक करून, वल्लरी ला कामात गढून गेलेल बघून विचारल...तशी वल्लरी भानावर आली...लॅपटॉप बाजूला करून एलोरा कडे वळली ...तशी एलोरा बोलली ....\" तुझे डोळे बघ, खूप थकल्या सारखे वाटत आहेत. जरा तरी आराम द्यायचा ना बिचार्या त्या सुंदर तपकिरी डोळ्यांना...किती केविलवाणे बघत आहेत बघ...\"...
\"...हं?...\"...एकदम भांबावून वल्लरी एलोरा कडे बघत होती आणि तिच्या लक्षात आले की घरी जायची वेळ झालीये.
\" चल निघू...आणि जाता जाता ग्रोसरी पण खरेदी करुयात....\"...बॅग खांद्याला घेत वल्लरी म्हणाली तसे दोघी ऑफिस च्या बाहेर पडल्या...
\"..हुश्श ऽऽ पोहचलो एकदाचे घरी...\" ...वल्लरी आल्या आल्या सोफ्यावर जवळपास स्वतःला झोकून देत बसली. खूप सार्या गोष्टी घेतल्याने Walmart ची ग्रोसरी शॉपिंगने दोघी दमून गेल्या. पुढच्या दिवशी सुट्टी असल्याने जरा जास्तच निवांत झाल्या दोघीही.
घराच्या मागच्या बागेत व्हाइट टेबल खुर्च्या आणि कूल व्हाइट लाइट च्या माळा सोडलेल्या होत्या. स्पीकर वर सॉफ्ट इंग्लिश म्युझिक प्ले करून दोघी ही निवांत वाइन घेत गप्पा मारत बसल्या. थंडी सुद्धा बरीच होती.
\" ए लव ...ऐक ना ऽऽ\" ...एलोरा...वल्लरी कडे बघत म्हणाली...डोळे मिटून वल्लरी गाणी ऐकत होती. चेहर्यावर एकदम शांत भाव...
\" हो..बोल..ऐकतेय मी...\" डोळे मिटूनच वल्लरी बोलली...
\" चल ना ...आमच्या सोबत ट्रीप ला...सगळे किती उत्साही आहेत बघ...परत तू भारतात गेलीस की कधी येशील नाही माहिती...कमीतकमी माझ्या लग्नाला तरी येशील ना? .\"...एलोरा ने मस्त इमोशनल करत तिला म्हणाली...
झाल..वल्लरी एकदम भावूक झाली...\" मी आले असते गं...पण...\"
\"पण काय...? बोल ना.....\"
\"मला पोहता येत नाही...\" वल्लरी एकदम चेहरा पाडून बोलली..
\" अच्छा...एवढच होय...अग काही होत नाही...तू चल तर आधी...नाहीतर जबरदस्ती पण नेऊ शकतो तुला आम्ही. \"...एकदम बारीक डोळे करून...एकाबाजूने ओठांवर हसू ठेवत एलोरा.. वल्लरी कडे बघत बोलली...
एक भुवयी वर करत वल्लरी प्रश्नार्थक नजरेने बघत होती...\" नाही..ती जहाज बुडाली म्हणजे? मला नाही जायचे बाबा इतक्यात वरती...एकतर शादी के लड्डू पण नाही खाल्ले अजून मी...\"
झालं असं...सगळ्यांनी मिळून बारा दिवसांची एक मस्त क्रूझिंग् करायच प्लॅन केल. जाताना मोठ्या जहाजाने जाऊन येताना विमानाने यायचे करून सगळ्यानी ठरवले. आता वल्लरी ला पोहता येत नाही म्हणून ती नाही करत होती.
एलोरा अजून काही बोलायच्या आधी वल्लरी ला आई चा फोन आला.
\" हाय माझी आईली...! कशी आहेस ग्गं? आज आठवण आली तुला ना..!..\" वल्लरी
\" गधडे...आज सकाळीच केला होता ना मी तुला फोन...तू तर अशी बोलतेय जणू काही मी किती तरी वर्षानी फोन केला...\" ..आई बुक्का मारायची अॅक्शन करत बोलली...
वल्लरी सुद्धा...आऽऽ करून लागल्याची अॅक्टींग करत बोलली...\"बोल ना आई...काय झालं?..तुझा चेहरा जरा सिरियस दिसतोय..\"...वल्लरी चा चेहरा सुद्धा काळजीयुक्त झाला...
आई ने जास्त ताणून ना धरता बोलू लागली...\"..परवा रेहान घरी येऊन गेला. लग्नाच कधी ठरणार करून. घरचे सारखे विचारत आहेत.\"
जरा विचार करून वल्लरी बोलली ...\" बाबा काय म्हणाले मग?\" कारण अलीकडेच तिने रेहान चे बदलले वागणे नोटिस केले होते ...
\"त्याने जॉब सोडला हे माहिती आहे का तुला? कुठे जॉब शोधत आहेस का म्हणून विचारले तर हो करून बोलला. मला तर त्याचे मनसुबे चांगले नाही दिसत. बघ अजून ही वेळ नाही गेली विचार कर माझी वाघोबा...\"...आई ने तिला अगदीच सोप्या शब्दात सांगितले .
हे ऐकून वल्लरी ला चक्कर यायचीच बाकी होती. तिला ह्यातलं काहीच माहिती नसल्यामुळे आई ला तिने काहीच प्रतिक्रिया नाही दिली. विषय बदलत तिने फोन ठेवून दिला आणि खुर्ची ला रेंगाळून डोळे मिटून बसुन राहिली. डोक्यात नुसता विचारांचा गोंधळ उडाला होता. काहीच कळत नव्हते...तेवढ्यात रेहान चा फोन आला...तिने पण विचारांच्या गर्तेत लगेच उचलला...
\" हॅलो...कोण बोलतय?\"...वल्लरी ने फोन कोणाचा आला ते ना बघताच उचलला.
रेहान ने नेहमी प्रमाणेच...\" कोण बोलतयं? एवढ्या लवकर विसरलीस पण तू? वाह...तिकडे गेलीस काय तुझे तर रंगच बदलले...आणि का नाही बदलणार...अमेरीकन जे झालीस ना आता...\"
वल्लरी ने सुद्धा .\"तुला जे समजायचे ते समज \"...करून उत्तर दिले आणि ती वाट बघत होती रेहान कधी बोलेल की जॉब सोडलाय ते ...
\" बर ऐक मी ट्रिप ला जाणारे 12 दिवसांसाठी. खरंतर सगळे चल चल करत आहेत तर जाणार आहे. तेवढेच अजून वेगळे देश फिरून होतील तिकडे परत यायच्या आधी...\" वल्लरी ने सांगायचे म्हणून सांगून टाकले
\" तू जातेयस ना...मग जा ना? सगळे काही फिक्स केल्यावर मला का विचारतेय?\"...रेहान अगदी रागातच बोलला
\" हे बघ तूला मी सांगतेय. विचारत नाहिये आणि तुला विचारायला तू माझा नवरा नाही झालास. मी काही बाहुली नाहिये तू म्हणशील तसे करायला आणि ऐकायला...समजलं? \" ...अगदी शांतपणा वल्लरी ने सुद्धा उत्तर देऊन टाकले ...
रेहान चिडक्या आवाजात....\" तुझ्यामुळेच मी जॉब सोडला...सगळे मला विचारात होते माझा का झाले नाही? मी का गेलो नाही? कधी जाणार? अशी कशी एकटी गेली?...मी सोडला मग जॉब...तसं पण असा काय फरक पडणार...आता कार आणि बाइक चे हफ्ते भरायचे आहेत..( आवाजात अगदी उदासी पणा आणून बोलला)...पण तू आहेस ना मग टेंशन नाही मला...हाहाहा...\"...
कसेही करून उत्तर द्यायलाच पाहिजे नाहीतर आपण ना केलेल्या गोष्टीला आयुष्यभर सुनावले जाईल ह्या विचारानेच तिला क्रोध आणि दुःखाने ग्रासले...आलेला हुंदका आतल्या आत दाबून...स्वतःला सावरून वल्लरी ने ह्यावेळी जरा रागातच उत्तर दिले.......
\" हे..हे बघ...तुला मी नाही बोलले जॉब सोड म्हणून...सगळे बोलतात म्हणून तू सारासार विचार ना करता एकतर जॉब सोडलास आणि माझ्यावरच आरोप करून मोकळा झालास...मी जबाबदार नाहिये तुझ्या जॉब सोडायच्या निर्णयाला. तू मला विचारुन केलं नव्हतं जे की माझ्यावर आरोप करत सुटला आहेस आणि मी का म्हणून भरू तुझे हफ्ते? निर्णय तुझा होता. गाड्या घेताना विचारला होतास का मला? नाही ना. गरज नसताना घेतलास आणि मी आहे म्हणजे काय रे? काय म्हणायचं तुला?..आणि हो...मी काही बोलत नाही ह्याचा अर्थ हा नाही की तुझ काही पण बोलणं ऐकून घेईन. एवढाच माज आहे ना तुला...मग जा शोध दुसरा जॉब...\"\"\"
\" हेच की तू आहेस..आता तुला एवढा चांगला पगार आहे. मग काही दिवस मी आराम करतो. तुला पाहिजे तेवढे वर्षे काम कर. आपण त्याच पैशांनी तुज्या नावावर प्रॉपर्टी करू आणि मग तू घरी राहून घरच्यांनकडे लक्ष दे. मी कामाला जाईन. येणार्या प्रॉपर्टीचे भाडे चा तू मला हिशोब दे जा....\" रेहानने सगळीच बुद्धी गहाण टाकली बहुतेक जे असा बोलत सुटला होता...जराही वल्लरी च्या मनाचा विचार ना करता बोलतच सुटला होता...त्याच्या आवाजात आलेला माज तिला क्षणोक्षणी त्याच्या बोलण्यातून जाणवत होता. तिला त्याने पूर्णपणे गृहीत पकडले होते...
हे ऐकून वल्लरी डोके भयंकर दुखू लागले होते...अगदीच हताश झाली...जणू काही कोणीतरी तिच्यातली ऊर्जा काढून घेतल्यासारखे ती गळून गेली बसल्या ठिकाणी..त्याचे शब्द नि शब्द मनावर आघात करत होते...तिचे डोळे पाण्याने काठोकाठ भरले... एलोरा बाजूलाच गाणी ऐकत बसली होती..तीच लक्ष गेलं तशी तिने तिला थोपट होती. तिला असं बघून एलोरा चा जीव कासावीस झाला होता. ..
आता तर रेहान आवाजात दुःखी करून बोलला...\" तू आलीस आणि मी नवीन जॉब ला लागलो तर मला सुट्टी पण नाही घेता येणार. इथे भांडण करून निघालो म्हणून कोणी जॉब पण देईना. कंपनी चे ज्या दुसर्या कंपनी सोबत करार आहेत त्यांना पण माहिती पडले...\"
हे ऐकून वल्लरी ने काहीच ना बोलता फोन कट करुन बंद करून टाकला. रेहान च दुतोंडी बोलणं तिला विचार करायला भाग तर पडलच ...पण त्याचे शब्द जे जिव्हारी लागले ते आठवून तर डोळ्यातले अश्रू थांबायचे नावच घेत नव्हते. \"डिअर जिंदगी\" मुव्ही मधल्या गाण्याच शब्द न् शब्द लागु होत होता...
यहाँ से कहाँ जाऊ
कहाँ मैं छुप जाऊ
ये आधा सा दिल
मैं कैसे लगाऊ
हूँ खुद से जुदा मैं
हूँ खुद से अलहदा
ये आधा सा दिल
मैं कैसे बसाऊ
ओ रूठे दिल, रूठे दिल, रूठे दिल
ओ झूठे दिल, झूठे दिल, झूठे दिल
ओ टूटे दिल, टूटे दिल, टूटे दिल
है क्या तेरी मुश्किल
ओ just go to hell दिल
Just go to hell
ओ दिल... just go to hell
दिल... just go to hell
ओ दिल... just go to hell दिल
है मेरी ग़लती
या खुद की खता तू
शर्मिंदा दिल बस इतना बता तू
के अब क्या पाना
के अब क्या खोना
शर्मिंदा दिल बहुत हुआ रोना
रूठे दिल, रूठे दिल, रूठे दिल
ओ झूठे दिल, झूठे दिल, झूठे दिल
टूटे दिल, दिल, टूटे दिल
है क्या तेरी मुश्किल
ओ just go to hell दिल
Just go to hell
ओ दिल... just go to hell
दिल... just go to hell
ओ, ओ दिल... just go to hell दिल
दर्दों की आदत सी लग गयी है
आँसू भी मेरी हँसी उड़ाए
देती हूँ खुद को मैं खराशें क्यूँ नयी…
ओ रूठे दिल, रूठे दिल, रूठे दिल
झूठे दिल, झूठे दिल, झूठे दिल
टूटे दिल, टूटे दिल, टूटे दिल
है क्या तेरी मुश्किल
ओ just go to hell दिल
ओ just go to hell
ओ दिल just go to hell
दिल... just go to hell
ओ दिल just go to hell दिल
Just go to hell
ओ दिल... just go to hell (just go to hell)
Just go to hell ओ दिल... just go to hell दिल
अशीच काहीशी हालत झाली वल्लरी ची...
एलोरा पण तिला मायेने जवळ घेऊन थोपटले...तिचे मन मोकळे होई पर्यंत रडू दिले...
त्याक्षणी एलोरा ने ठरवले की हिला ह्यातून बाहेर काढायचेच. त्यासाठी योग्य व्यक्तीची मदत लागणार होती. हे काम इतके सोपेही नव्हते...पण करावे लागणार होते...
क्रमशः
तुम्हाला काय वाटते वाचकहो? वल्लरी जाईल का सगळ्यांसोबत ट्रीप वर? तिकडे अजून काही होईल का? नक्की कळवा comment मध्ये...
© पूजा आडेप.
अनुभव एक, किस्से अनेक- भाग ७ भेटी
अनुभव एक, किस्से अनेक- भाग ६, सायंकाळ
अनुभव एक, किस्से अनेक- भाग 5 सोनेरी पहाट
अनुभव एक, किस्से अनेक- भाग 4 नवारंभ
नमस्कार ईरा वाचकहो,
सॉरी भाग उशिरा ....खूपच उशिरा टाकला...खरंच सॉरी....:-(....पुढचा भाग लवकर टाकायचा प्रयत्न करेन....:) ...ह्या गेल्या काही दिवसात बरीच कामे एकदम आली त्यामुळे उशीर झाला...आशा करते की समजून घ्याल....
मागच्या भागात पाहिले की कसे एलोरा मस्त दाल खिचडी ची सरप्राइज देते...आणि तिची आणि नंदिनी ची भेटीचे वर्णन सुद्धा करते...दिवस पूर्ण वल्लरी चा सुंदर नक्कीच होता...पण संध्याकाळ मात्र तळमळ गेली...रेहान च्या टोचून बोलण्याने...चला तर पाहूयात वल्लरी चा पहिला दिवस आणि भेटी...
पुढे...
\" टिरीक् ऽऽ टिरीक्ऽऽ....टिरीक्ऽऽ टिरीक्ऽऽ....अलार्म वाजला तसा किलकिल्या डोळ्यांनी अलार्म पाच मिनिटांवर सेट करून परत वल्लरी झोपून गेली...
पाच मिनिटे करता करता जाग आली तर वीस मिनिटे झाली... उबदार अंथरूणातून बाहेर पडायला जीवावर आले होते...कसेबसे बेड मधून बाहेर पडून तयार होण्यास गेली...
तयार होऊन ब्रेकफास्ट संपल्या बरोबर एलोरा चा फोन आला.
\" गुड मॉर्निंग लव , झाली का तयारी? \" ...एलोरा ने वल्लरी ला हसून विचारले तसे तिने सुद्धा उत्तर दिले...
\" व्हेरी गुड मॉर्निंग एली...झाली माझी तयारी...तू कधी पर्यंत येतेस? \"
\" पाचच मिनिटे दे...आलेच मी \"..एलोरा
वल्लरी ने तिचा आवडता लांब बाह्यांचा, क्लोज नेक व्हाइट कॅज्युअल टी शर्ट आणि त्यावर प्लेन ब्लॅक कलर चा गुढगा पर्यंत येणारा पेन्सिल स्कर्ट, पायात ब्लॅक पॉईंट टो स्टिलेटो हील बूटस् , डाव्या हातात स्मार्ट वॉच,उजव्या हातात नाजूक हिर्याचे ब्रेसलेट, कानात सिम्पल स्टड्, केस मोकळे सोडून एका बाजूला पिन अप करून, नेहमीची रुबि वू रेड lipstick आणि डोळ्यात भरून लावलेले काजळ...तिच्या डार्क ब्राऊन डोळ्यांना खुलवत होते...
एलोरा आली तशी पटकन हँडबॅग आणि ओव्हरकोट घेऊन बाहेर पडली...
कार मध्ये बसत वल्लरी ने विश केलं तसं एलोरा ने तिला हसून..\" सुंदर दिसतेस \" करून प्रशंसा केली...तशी वल्लरी खुश झाली. एक सेल्फी आईला आणि रेहान ला पाठवून फोन बॅग मध्ये सायलेंट वर करून ठेवून दिला.
मस्त बाहेरची थंड हवा अनुभवत drive-thru वरुन कॉफी घेत दोघींचा प्रवास गप्पा मारत चालू होता...थोड्याच वेळा मध्ये ऑफिस वर दोघी पोहोचल्या तशा, एलोराच्या फ्रेंड्स नी येऊन त्यांना दोघींना विश केलं आणि एक बुके वल्लरी ला देऊन वेलकम केले तशी ती खुश झाली...तिला तिचे आवडणारे वॉटर लिली आणि रोझेस् जे होते त्यात...सगळ्यांशी ओळख करून घेत असताना, तिच्या जवळ एकाने येऊन...
\"यु नो व्हाॅट? यु नीड टू इट मोअर...\"...हा होता निकि...किडकिडीत बांध्याचा, चष्मा घातलेला, गोरा , निळे डोळे, उंच आणि सोनेरी कुरळे केस...ग्रीक...त्याचे कुरळे केस तो ग्रीक चा असल्याचे खुणा दाखवत होत्या...
वल्लरी ने एकवार त्याचा कडे पहिल...चेहर्यावर कसेनुसे भाव ठेवून...किंचित हसून मान डोलावली...पण मनातच ...\" स्वतः कडे बघावे आधी...माझ्यापेक्षा पण बारीक आहे...आणि म्हणे मी खूप खायला पाहिजे...आला मोठा...शहाणा..\"...निकि मोठाच होता वल्लरी पेक्षा...
पाठीमागून वेरोनिका ने येत सगळ्यांना...\" हाय गायज्...वेलकम मिस...वल्लरी..\"...एकदम चेहर्यावरचे हावभावच बदलून गेले वल्लरी च्या...डोळे एकदम मोठ्ठे करून बघतच होती की...वेरोनिका पुढे बोलू लागली...\" काय ग...काय झालं? अशी का एकदम स्तंभित झालीस? तुझे नाव नीट उच्चारले म्हणून का? ..\"
सवयी प्रमाणे परत वल्लरी ने मान डोलावली ...पण ह्या वेळेस तिने...हो म्हणून सांगितले...तिचे ते मान डोलावने बघून बाकीच्यांना म्हणजेच निकि, वेरोनिका, जोआना आणि मॅक्सिम ऊर्फ मॅक्स...या सगळ्यांना गम्मत वाटत होती आणि कुतूहल पण होते. कारण त्यांनी बर्याच भारतीयांना मान डोलावून बोलताना बघितले होते. एवढ्या सगळ्या मध्ये निक आला...
निक ...अमेरीकन...ह्या सगळ्यांचा बॉस...वय साधारण पन्नाशीच्या आसपास...भारदस्त व्यक्तिमत्त्व...एकदम दिलखुलास व्यक्तिमत्त्व...काही व्यक्तिगत त्रास असेल तर खूपच छान समजावून सांगणार...कामाच्या बाबतीतही तेच...डोळ्यांवर चौकोनी फ्रेम ची नजरेत भरेल असा चष्मा, भुरे रंगाचे डोळे, उंच, पोट थोडे सुटलेले, सोनेरी ब्राऊन केस... ब्लॅक चा शर्ट त्यावर एक साजेशी टाय आणि त्या टाय ला एक साजेशी पिन... आणि प्लेन क्रीम रंगाची पँट...वल्लरी कडे येऊन शेक हँड करून तिला वेलकम केले...जुजबी गोष्टींची चौकशी करून सगळ्यांना परिचय करून दिला....
वल्लरी सगळ्यांना भेटून स्वतः च्या जागेवर बसली. छान मोठा टेबल त्यावर काच, लेगो डाॅटस् च पेन आणि पेपर क्लिप होल्डर, बाजूलाच वेलकम नोट असलेला एक छोटासा तळव्यावर मावेल असा फ्लॉवर पाॅट. दोन-दोन कॉम्प्युटर डेस्क, की बोर्ड, वायरलेस व्हाइट माऊस...\"Bollywood\" करून ठळक पणे दिसेल असा मोठ्ठा कॉफी मग...अश्या बर्याच गोष्टी वापरून तिचा डेस्क सजवलेला होता. डेस्क ला लागूनच मोठी काच होती ज्यातून बाहेरच सुंदर दृश्य दिसत होता.
एक दीर्घ श्वास घेऊन डेस्क च्या इथेच छोटीशी सुंदर अशी आपल्या लाडक्या बाप्पाची मूर्ती ठेवून नमस्कार करून...कामाचा श्री गणेशा केला.
.
.
.
दिवस पटकन संपला कामाच्या गडबडी मध्ये. एलोरा तिला घरी सोडत होती की ...वल्लरी ने तिला तिच्याकडे शिफ्ट म्हणून सांगितलं. तेवढीच सोबत होईल दोघींना करून. नाहीतरी एक रूम तशी पण रिकामीच होती.
एलोरा...\" काय मग कसा गेला आजचा दिवस? \"
\" छानच होता...\"...वल्लरी बोलली नाही की तिचा फोन हातातच होता तो रिंग झाला. फोन वर नाव बघून तिच्या मनामध्ये आलेली उदासी चेहऱ्यावरही आली. एलोरा ने तिचे भाव अचूक टिपले. पण साध्या काही विचारायला नको आणि एकदा का तिच्याकडे शिफ्ट झालो की विचारू करून तिला घरी सोडले.
\"बाय एली...भेटूयात उद्या..\" करत वल्लरी पटकन आत गेली...दार व्यवस्थित बंद करून सोफ्यावर पहुडली...आणि परत फोन रिंग झाला...ह्यावेळेस फोन उचलत...\" हॅलो...\"
पलीकडून...\" काय मग कोणासाठी इतकी सुंदर तयार झालीस ते? \"...रेहान
\" स्वतःसाठीच झाले तयार...का होऊ नये का? तुझ्या घरातल्या स्त्रिया नाही होत का सुंदर तयार?...\" वल्लरी ने सुद्धा प्रतिप्रश्न केला....
\" किती लोक झाले फिदा तुज्या डोळे आणि स्मायल वर? जे भेटले त्यांना तर आलिंगन देत गेलीस असणार तू? लोकांना काय चान्स पाहिजे असतो. ते पण तुज्या सारख्या असतील तर मग बघायलाच नको..\"...रेहान ने टोमणा मारला...
\" तुला जे समजायचे ते समज जा...आणि माझ्यासारख्या म्हणजे काय म्हणायचं तुला?\"...वल्लरी ने थोड्या रागाने पण शांत पणे विचारल...
रेहान ने सुद्धा तिला हिणवून बोलला..\" तुझ्यासारख्या म्हणजे बारीक शरीरयष्टीच्या...सांभाळून रहा...कोणीतरी तुझा शारीरिक गरजा साठी वापर करून घेईल, नाहीतर एखादी मुलगी तुज्या वर जबरदस्ती करायची वैगरे...हाहा हाहा \"
त्याचे हसणे ऐकून तर वल्लरी च्या डोक्यात एकच सणक गेली...तिने फोन कट केला...पुढे तिला काही बोलावेसे वाटलेच नाही...सांगावेसे पण नाही वाटले की तिने एलोरा ला सोबत राहण्यासाठी बोलवले...
दिवस पूर्ण सुंदर गेला. उदास होऊन घरी फोन केला. आईने चेहरा बघतच विचारले ..\"काय झाले माझी लेझी पांडा ला बरे? इतकी उदास दिसतेय ..?\"
\" काही नाही ग आई...दिवसभराचा थकवा आलाय...\" म्हणत वेळ मारून नेली. पण आईचे मन ते...असच थोडीच मानणार...पण वेळ द्यावा करून जास्त काही विचारले नाही.
सगळ्यांशी बोलून फ्रेश होऊन...झोपायचा प्रयत्न करत होती. ...
रेहान...ज्याच्यामुळे ती मानसिकरीत्या अडकून पडली...विचित्रपणे...मानसिकरित्या खचून जात होती पण चेहर्यावर असलेल्या हसू ने सगळे झाकून टाकत होती...रात्री उशिरा कधीतरी मानसिक रित्या थकल्यामुळे झोप लागली....
\"प्रत्येक माणसाची एक दुखरी नस असते. त्यावर कधीही बोट ठेवा...ताज्या जखमे सारखी भळाभळा वाहायला लागते.\" हेच नको होतं तिला...म्हणूनच चेहर्यावर नेहमीच एक सुंदर मोहक हसू असे ....
बघूयात पुढे काय होते...तुम्हाला काय वाटते वाचकहो?
नक्की कळवा comments मध्ये...
क्रमशः
© पूजा आडेप.
अनुभव एक, किस्से अनेक- भाग ६, सायंकाळ
नमस्कार ईरा वाचकहो,
मागच्या भागात आपण बघितले, वल्लरी ची सोनेरी पहाट घरातल्यांशी बोलून किती छान झाली...त्यानंतर एली उर्फ एलोरा सोबतची शॉपिंग...तुम्हाला नक्कीच खूप सारे प्रश्न पडले असतील ना? रेहान आणि वल्लरी च संभाषण म्हणा...किंवा..एली सोबतची मैत्री...हळूहळू सगळ्या गोष्टींचा उलगडा होईल....चला तर मग पुढे पाहूयात वल्लरी ची बॅक टू वर्क मोड च्या आधीची एक सायंकाळ .... आणि थँक्यू मेघा अमोल...?
मस्त ताणून दिल्यामुळे दोघींना खूप फ्रेश वाटू लागले होते. आता डिनर ला काय बनवायचं करून वल्लरी विचार करतच होती की, तितक्यात एली ने...ऐलान केलं की ती स्वयंपाक करेल....तोपर्यंत तुझ्या आवडीचा एखादा कार्यक्रम बघत बस...
एलोरा ने आधीच ठरवून ठेवले होते...वल्लरी आली की तिला \"दालखिचडी\" सरप्राइज देणार... तिला किचन मधून वल्लरी काय करत आहे ते दिसत होते...
किचन, डायनिंग आणि लिव्हिंग मध्ये भिंती नसल्याने मोकळी जागा होती. पूर्ण इंटेरियर शुभ्र पांढर्या रंगात आणि कलात्मकतेने रंगसंगतीचा वापर केलेला होता.
किचन मध्ये मोठा असा ओपन फ्लोर...ओपन व्ह्यू ह्या किचन चे वैशिष्ट्य...ज्यास छतावरून माध्या पर्यंत काचेच्या खिडक्या आहेत ज्यामुळे घराच्या आतून बाहेरचे सुंदर दृश्य दिसत होते.... ब्राऊन वुडन फ्लोरींग, व्हाइट कॅबिनेट, व्हाइट मार्बल काऊंटर टॉप, मधोमध असलेला मोठ्ठा आइलँड ( भाज्या आणि इतर गोष्टी ठेवण्यासाठी वापरतात) अमेरिकन किचन शैलीला सूचित करत होते. या स्वयंपाकघरात एक जेवणा साठी एक जागा अशी आहे जे जेवण शिजल्यानंतर लगेचच जेवणाचा आस्वाद घेता येईल....
\"...म्म् ऽऽ काय मस्त सुवास आहे हा...\" करत वल्लरी ची पाउले किचन च्या दिशेने अर्धवट बंद डोळ्यांनी चालू लागली...
आवाज आला म्हणून एली ने मागे वळून पाहिले आणि हसू लागली...\" अग्ग, लव पडशील ना...पूर्ण डोळे उघडून चाल बघू...\"
....\"तुज्या स्वयंपाकाची किमया आहे...मी तो सुवास एन्जॉय करते आहे. आज काय सुवासानेच पोट भरणार वाटते...पटकन वाढ बघू...खूप भूक लागली आता...\" पोटावर हात फिरवत अर्धवट डोळ्यांनीच टेबल वर बसत वल्लरी बोलली ....
\" टाऽऽ डाऽऽ पेश है दालखिचडी\"... एलोरा ने पण जास्त वेळ न दवडता तिच्यासमोर दालखिचडी ची बाऊल ठेवली...
मस्त सुवास सुटला होता...छानपैकी कोथिंबिरीच्या पानांनी साधीच सजावट केली...सोबत पापड आणि साधेच ग्रीक योग्य....ते पाहून वल्लरी जाम खुश झाली...
वेळ न दवडता पटकन एक घास खाल्ला...
\" वाह ऽऽ...खूपच स्वादिष्ट आहे. हा जिऱ्याचा फ्लेवर आहे खूप छान आहे. तुला कसं काय येतं ग बनवता? एली... मला तर भारी सरप्राईज मिळालं....\"...वल्लरी मिटक्या मारत खाताना बघून एलोरा काय तो आनंद झाला ....
\" एली...सांग ना तुला कसे काय येतं बनवता? तेही दालखिचडी ...माझी सगळ्यात फेवरेट आहे...\" असं म्हणत म्हणत पापड, दही वर ताव मारायला सुरू केल तसं तिला ठसका लागला...
\" हे लव...अगं हळूहळू खा ना...अजून आहे भरपूर...दोघींना पुरून उरेल...कुठेही पळून नाही जाणार दालखिचडी तुझी...\" एलोरा तिला पाणी देत पाठीवर रब करत बोलली...
वल्लरी- \" ते जाऊदे...मला सांग कुणाकडून एवढी टेस्टी दालखिचडी शिकून घेतलीस तू?...नक्कीच कोणी भारतीयच असणार ....हो ना?..\"
एलोरा - \" अग हो हो....किती ती घाई ...बर ऐक सांगते......मागच्याच महिन्यात मी एका कॅम्पिंग ला गेले होते...द बिझनेसमन श्रीराज देशमुख यांची पत्नी माहितीये?.....\"
वल्लरी - \"हे त्याच का?...सौ. नंदिनी श्रीराज देशमुख...त्यांच्या विषयी वाचलेय... माझे आयडियल कपल आहेत...\"
\" तर ...कॅम्पिंग मध्ये वेगवेगळ्या देशाचे लोक आले होते...तिथेच नंदिनी सोबत ओळख झाली...\" एलोरा ने सांगितल्या बरोबर...वल्लरी आश्चर्यचकित होऊन जोरात, \"क... काऽऽय?\"...बोलली ..
\" एऽ...लव...अगं..हळू...किती ते तुझे ओरडणे...पुढे ऐक तर...\" ..इति...एलोरा...
जराशी...शांत होत वल्लरी ने \"पुढे काय झाले?\"... करून विचारले...
\" हा...तर आम्ही दोघींनी एकमेकांचा परिचय घेतला करून घेतल्यानंतर सगळ्यांच्या गप्पा रंगल्या. तिने मग सगळ्यांना तिची आयडिया सांगितली. सगळ्यांनी त्यांच्या देशाच्या आवडत्या झटपट होणार्या डिशेस बनवायच्या. मग काय जोश सांगू तुला...सगळ्यांचा...त्यातच मला बरेच पटकन तयार होतील असे भारतीय पदार्थ शिकायला मिळाले. नंदिनी नेच मला ही साधीसोपी, पौष्टिक आणि अजिबात तिखट नाही...पण खूप चविष्ट असा दालखिचडी शिकवली....\" एलोरा ने बोलता बोलता हळूच ताकाचा एक ग्लास वल्लरी कडे सरकवला...
ते बघून वल्लरी एकदम अवाक् झाली...पटकन ताक चा एक घोट घेतला तर घरची आठवण आली...मस्तपैकी आले आणि हिमालयीन पिंक साॅल्ट घालून तयार केलेले ताक पिऊन डोळ्यात आसू आले...
एलोरा ला समजायला वेळ लागला नाही..तिने हळुवारपणे तिच्या पाठीवर थोपटत विचारले...\" घरची आठवण आली का?...\"
\"ह्मम्...माझ्याकडून नंदिनी दि ला नमस्कार सांग एली...आणि थँक्यु सुद्धा...इतकी सुंदर रेसिपी त्यांनी तुला शिकवली...\"...वल्लरी डोळ्यातले आसू पुसत बोलली...
\"हो...ग्गं ...लव ...नक्की सांगेन..तुला माहिती आठवड्याभरा पूर्वीच इथे होती. स्वभावाने खूप छान. नेहमी उत्साही. एवढे सगळे असून सुद्धा कसला बडेजाव पणा नाही. खरच खुप सुंदर व्यक्तिमत्त्व तिचे. अजून थोडीशी लवकर आली असती तर नक्कीच नंदिनी ची आणि तुझी भेट झाली असती...\"...एलोरा..
वल्लरी ला थोडी चुटपुट लागून गेली...\" श्याऽऽ यार...थोडक्यात आमच्या दोघींची भेट मिस झाली म्हणायची...\"..उदास होऊन बोलली...
एलोरा...\" अगो...नको उदास होऊन बसु...मी तिला कॉल केला की तू पण बोल..आणि वेडाबाई ...उद्या जॉईन करायच...विसरलात? बॅक to वर्क मोड...ऑन...हे हे..\"...
\"अं...हो ना...चल मी उद्यासाठी तयारी करते. उद्या ये तू घ्यायला मला...\" वल्लरी...
एलोरा ने वल्लरी ला बाय करून निघून गेली...तशी वल्लरी जराशी उदास झाली...पण उद्याचा दिवस महत्वाचा आहे करत जास्त डोक्याला ताण नाही द्यायचा करून झोपायची तयारी करतच होती की तिचा फोन वर नोटिफिकेशन चा आवाज आला....बघितले तर रेहान चे बरेच मेसेज आणि मिस्ड कॉल्स होते... दिवसभराच्या दगदगीमुळे फोन कडे पूर्ण पणे दुर्लक्ष झाले होते...तिने रेहान ला मेसेज केला की...\"उद्या बोलू..\"
मेसेज गेल्याबरोबर लगेच कॉल आला...आता उचलू की नको ह्या विचारात होती की नाही कॉल कट होऊन परत लगेचच आला...
उदास होऊन फोन उचलला तसा पलीकडून रेहान चा आवाज आला....आवाज नाही जवळपास ओरडतच होता...\" कुठे होतीस? दिवसभरात एक मेसेज करावासा नाही वाटला? काय चालू आहे तुझ काही कळतच नाहिये मला...\"
\"रेहान ऐक ना..आपण उद्या बोलूयात...इथे रात्रीचे 11 वाजलेत. उद्या कामावर रुजू होतेय. \"...वल्लरी समजवण्याचा सुरात बोलली...
\"...हो...काम काय तर तुला एकटीलाच आहे नाही का?...आम्ही काय तेव्हा रिकामटेकडे...तू तिकडे मस्त मजा करायला गेलीस...एकटी आहेस...काय तेव्हा...कसले टेंशन आणि कसले काय ना तुला....\"...रेहान अक्षरशः तिला हिणवून बोलत होता...
इतके की वल्लरी च्या डोळ्यात अश्रू जमा होऊ लागले होते...कसे बसे तिने त्याला उत्तर दिले..\" तुला जे समजायचे ते समज. मी तुला आत्ता कुठल्याही प्रकारचे स्पष्टीकरण द्यायच्या मनस्थितीत नाहिये....\" बोलुन फोन कट करून टाकला आणि पटकन नेट बंद केल...
वल्लरी स्वतःशीच बोलत होती...\" रेहान तू असा कसा विचार करतोस रे...कधी विचारले पण नाही की मी कशी आहे आणि माझ आजुबाजूला सगळे कसे आहे. मी मजा कशी करू? माझे मित्रमैत्रिणी तिथे भारतात आहेत. मला आई च्या हातून जेवण खायचे आहे. इथे कोण भरवणार? कोणी नाही. रोज स्वतःलाच जेवण बनवायचे आहे स्वतःसाठी. अगदी किराणा सामान पासून घरातल्या सगळ्याच गोष्टी मलाच करायचे आहेत. एकटी असले म्हणून काय झालं...काम तर असतातच....तुला सांगून कळणार नाही...मी सांगणारही नाही...कारण, मला वाटतच नाहिये की तुझी समजून घ्यायची मानसिक तयारी आहे...\"
खूप दिवसांनी ती पूर्ण दिवस मनसोक्त जगली...संध्याकाळी एलोरा ने दिलेली स्पेशल सरप्राईज...टेंशन मुक्त होती...
तिच्या नशिबी सुखाची झोप लिहिली नसावी कदाचित...रेहान च बोलणं तिला खूप लागलं...कशीतरी तळमळत बेड वर झोपेची वाट बघत पडून राहिली...रात्री कधीतरी तिचा डोळा लागला...
क्रमशः
पाहूयात वल्लरी चा पहिला दिवस...तिथे तिला कोण कोण भेटतात आणि अजून काय होते...
© पूजा आडेप.
नमस्कार ईरा वाचकहो,
मागच्या भागात आपण बघितले, वल्लरी च मन आधीच साता समुद्रापार जाऊन पोचले. पासपोर्ट वर इमिग्रेशन चा शिक्का फक्त अमेरिकेत प्रवेशच नाही तर तिच्या आयुष्या चा नवारंभ होता. चला तर बघूयात तिची सातासमुद्रापार सोनेरी पहाट कशी होते....
सोनेरी किरणे चेहर्यावर आली तशी वल्लरी एक डोळा बंद आणि एक उघडा ठेवून एका कुशी वर पडून राहिली.... सगळ्यात आधी फोन घेऊन वाय-फाय ला कनेक्ट केला तसे...भराभर मेसेज, मिस्ड कॉल्स, विडिओ कॉल्स आणि रेकॉर्डेड मेसेज ने फोन भरून गेला...ते पाहून तर उरलीसुरली झोप पण उडालीच...
सगळ्यात आधी आई ला विडिओ कॉल केला...
वल्लरी- \" आऽऽऽई.....\"
रेवती वल्लरी ची आई- \"उठल्या बाई आमच्या मॅडम...नाहीतर आम्हाला वाटले...विसरली की काय तिकडे जाऊन..?\"
वल्लरी - \" आई गंऽऽऽ हे काय? मी अशी कशी विसरेन बरे...माझ्या लाडक्या आई ला?\"
आई- \" उठा आणि आंघोळ करून मेडीटेशन करा...म्हणजे बरे वाटेल..\"
वल्लरी- \" तुला ना ऽऽऽ सगळेच कसे समजते गं...! पण मला खूप कंटाळा आलाय अगं..!कित्ती छान वाटतय सांगू तुला ह्या उबदार डुवेट( ब्लँकेट ) मध्ये...\"
आई- \" उठ आणि आवर...तुझ ह्याव् आणि ट्याव बाजूला ठेव...\" म्हणत च होती की ...
वल्लरी चे बाबा विहान...आणि बहिण श्राव्या....चा पाठीमागून आवाज आला...
वल्लरी- \" आई...कसला गोंधळ चालू आहे ?...\"
आई ने फोन चा कॅमेरा दोघांच्या दिशेने वळवला.., तशी वल्लरी टुणकन उडी मारून मांडी घालून बसली...कारण, वल्लरी चे बाबा श्राव्या ला जेवण भरवत होते...
\"बाबाऽऽऽ... हे काय? श्रावू सरक तिकडे...तुझ्या हाताने जेव जा...आणि बाबा तुम्ही तर मला विसरूनच गेले. ...कट्टी मी...\"
बाबा - \" अरे...काय झाले माझ्या बच्चा ला? रुसून बसली ते...
लगेच बाबांनी त्यांच्या स्टाइल मध्ये हातवारे करत...सूर तालात बडबड गीत म्हंटले....
\"नको ना रुसू, कोपर्यात बसू ,
येऊ दे गालावर, खुदकन हसू ,
इवल्याश्या नाकावर,
कित्ती मोठा राग,
देऊ काय तुला,
हवे ते माग...\"
हे ऐकून वल्लरी खुदकन हसली...\" बाऽऽबा...you are बेस्ट.\"
बाबा- \" खुश आहे ना माझा बच्चा?\"
वल्लरी- \" मी ठीक आहे बाबा....तुम्ही कसे आहात?....तुम्हाला आत्ता आठवण आली ना माझी?...\"
बाबा फिल्मी स्टाइल मध्ये- \" तुमको ना भूल पायेंगे? तू माझा बच्चा आहेस..\"
\" आणि...तू माझी लाडकी ताई...मला काय आणशील बरे तिथून?...\" इति श्राव्या...म्हणाली तशी आई ने येऊन पाठीत एक धपाटा दिला...आणि म्हणाली...
\" तिला जाऊन आठवडा पण नाही झाला आणि मला काय आणणार?...कोणाचे काय आणि कोणाचे काय...देवा रे...\"
वल्लरी ची हसून हसून पुरेवाट झाली...सगळ्यांना काळजी घ्यायला सांगून फोन ठेवते की नाही तोच रेहान चा फोन आला...उचलू की नको विचारात असताना कट झाला...आणि परत विडिओ कॉल आला...मनात नसताना उचलला...
\" काय ग...किती वेळ झाला कॉल करतोय? मेसेज ला तर अजिबातच रिप्लाय नाही...गेलीस तर तिकडचीच झालीस...कोणाशी बोलत होतीस एवढा वेळ..!?\"...रेहान वैतागून बोलत होता...
वल्लरी ने शांतपणे च प्रतिउत्तर दिले...\" आता मी घरच्यांशी पण बोलू नये का रेहान..? तुला पण माहितीये आई किती काळजी करते माझी...तरीसुद्धा तू असा बोलतोयस्....!\"
रेहान- \" वल्लरी...तिकडे गेल्यापासून पोहोचल्याचा एक साधा मेसेज पण करावासा नाही वाटला का तुला? ... बास् झाली तुझी नाटकी आणि स्पष्टीकरण...तुला जे वाटेल ते कर..\"
\" ठीक! ठेवते मी फोन...\"...उदास होऊन वल्लरी ने फोन ठेऊन दिला...
आता तिला भूक पण लागली होती चांगलीच. सुदैवाने फ्रीज मध्ये दूध, फळे, ब्रेड, बटर आणि कपाटात काही cereals चे बॉक्सेस होते. जवळपास प्राथमिक सोयी-सुविधा, खायला काहीतरी व्यवस्था केलेली होती . पटकन स्वतः साठी गरम कॉफी आणि ब्रेड टोस्ट करून TV वर बातम्या पाहत नाश्ता करत होती...तेवढ्यात फोन रिंग वाजली...न पाहताच फोन उचलला...
\"वल्लरी here\" ...वल्लरी..
\" हे हाय लव (वल्लरीच्या नावातून एक लाडकं टोपणनाव)...एली बोलतीये...कसं वाटत आहे? आपण तुझ्यासाठी ग्रोसरीज् घ्यायला Walmart ला जाऊया...तू तयार हो...मी वीस मिनिटात पोहचेल तुझ्याकडे...\" इति एलोरा..
वल्लरी - \" ये तू सावकाश..\"
दहाच्या सुमारास डोर बेल वाजली तशी वल्लरी ने दरवाजा उघडला...समोर एलोरा तिला विश करत हातात स्नॅक्स घेऊन उभी होती...
एलोरा... ३७ वय, Regional Head HR...म्हणजे की...HR लोकांची पण HR Head , चांगलीच उंच पण बारीक, मानेपर्यंत रुळणारे सोनेरी केस, हिरवे-निळे डोळे, उभा चेहरा आणि सुंदर हास्य...हातात एक नाजूक ब्रेसलेट...आणि उन्हात टॅन साठी बसल्याने टोमॅटो सारखा लाल चुटूक चेहरा......दोघींच्या घरांमध्ये अंतर फक्त पाचच मिनिटे ...
वल्लरी ने तिला बसायला सांगून...पटकन तयार होऊन हॉल मध्ये आली...एक छानसा जॅकेट घालून दोघी कार मधून Walmart च्या दिशेने जाऊ लागल्या. ... वल्लरी ला पण कंपनी ने गाडी दिली पण रस्ते माहिती नाही म्हणून...एलोरा तिची कार घेऊन आली होती. .. कार पार्किंग मध्ये लाऊन Walmart च्या दिशेने चालू लागले...
\" एलीऽऽ काय घेऊ अगं? हे तर आमच्या इथल्या बिगबझार पेक्षाही मोठे आहे. ...\" वल्लरी..एकदम भांबावून गेली... Walmart मध्ये शिरल्या बरोबर...
काय घेऊ आणि काय नको होऊन गेलं तिला...
एली- \"चिल्ऽऽ बेबी...मी आहे ना..! \"
दोघींनी हे नको ते नको करत करत ... बरीच खरेदी केली. खायच्या गोष्टी तर बघायलाच नको...इतकी खरेदी केली...
मनसोक्त खरेदी झाली तशी दोघी एका मेक्सिकन रेस्तराँ मध्ये गेल्या...एली ला लक्षात होतं की वल्लरी ला मेक्सिकन डिशेस फार आवडतात...
\" वाह..! एली मस्तच आहे हे ठिकाण एकदम...मी तर आपला नेहमीच \"टाको आणि कॅसाडिया\" ऑर्डर करणार...विथ Guacamole आणि सालसा\".. वल्लरी ने ऑर्डर दिली सुद्धा....
एली ने सुद्धा होममेड Tortilla ची ऑर्डर दिली...तोपर्यंत दोघींनी मस्त Guava Agua Fresca जे की...(ताज्या पेरू पासून बनवलेलं मेक्सिकन ड्रिंक ) मस्त एन्जॉय करत होते...ज्यूस मधला गोडवा, पेरूचा आतला गर एकदम मस्त कॉम्बिनेशन... ताजेतवाने करेल असेच बनवलेले होते...
एली - \" हे लव... बाकी प्रवास कसा झाला? प्रवासात कोणी पटवला की नाही? घरी कसे आहेत सगळे? आणि माझी साडी आणलीस ना? ...\"
ज्यूस पिता पिता वल्लरी ला ठसका लागला...तशी एली तिची पाठ थोपटत बोलली ,
\" अग हळू हळू पी ना...किती ती घाई? कुठे पळून नाही जाणार तुझा ग्लास आणि त्यातला ज्यूस..\"...
थोड्याच वेळात जेवण आल तसं दोघी पण तुटून पडल्या...पोटोबा एकदम शांत...आता कंटाळा येऊ लागला दोघींना...पटकन घरी जायच ठरवल...
दोघी वल्लरी च्या घरी आल्या तश्या आडव्या झाल्या सोफा वर...दमल्यामुळे आणि मस्त पोट भरून जेवण झाल्याने डोळे अगदी जड होऊन गेले...दोघी बाकीच काम नंतर करत मस्त ताणून द्यायच ठरवलं...
क्रमशः
नमस्कार वाचकहो,
नक्कीच प्रश्न पडले असतील ना? एलोरा ला वल्लरी कशी काय ओळखते? बघूयात पुढच्या भागात... हा भाग कसा वाटला नक्की कमेन्ट करून सांगा...काळजी घ्या...
© पूजा आडेप.
नमस्कार ईरा वाचकहो,
मागच्या भागात आपण बघितले, फक्त विमानच नाही तर वल्लरी च मन सुद्धा उड्डाण करत होते. तिचा विमानप्रवास, विमानतळ आणि वेगवेगळ्या नवलाई बघत प्रवास सुरू असतो.
आता पाहूयात पुढे,
एक गोष्ट नमूद करावीशी वाटते. ती ही की आता अमेरिकेत संवाद हा इंग्लिश मधूनच केला गेलाय. पण वाचकांच्या सोयीसाठी मराठी मधून असणार आहे. धन्यवाद!
एकदाचं विमान सॅन फ्रान्सिसको आंतरराष्ट्रीय विमानतळावर उतरले. केबिन क्रु ने अनाऊन्समेंट करत तापमान, स्थानीय वेळ, दिवस जुजबी माहिती पुरवली.
वल्लरी च मन कधीच अमेरिकेत पोचले होते. मोबाईल मध्ये आपोआप नेटवर्क मुळे स्थानीय वेळ अपडेट झाली. बाकी बरेच गॅझेट मोबाईल ला कनेक्ट असल्याने आपोआपच सगळे अपडेट झालं.
खरं तर सगळ्यान पासून दूर एकटी कल्पना करूनच तीच मन थुईथुई नाचत होतं आणि उदासपण झालं. उदास ह्या साठी की, आईच्या हातच जेवण नाही मिळणार. खूप दिवसांनी एक शांतता अनुभवत होती. जणूकाही काहीतरी गवसल्या सारखे. मिश्र भावनांचा अनुभव घेत, विमानातून बाहेर आली तोच अंगावर सर्रकन काटा आला, दिवसा तिला चांगलीच हुडहुडी भरली. पटकन सोबत आणलेला ओव्हरकोट घातला. सूर्य नारायणच दर्शनाची शक्यता कमीच होती.
सगळ्यात आधी वॉश रूम मध्ये जाऊन फ्रेश झाली.
\"आहा! कित्ती छान. हे वॉश बेसिन ला कोमट गरम पाणी. हात तर अजिबातच काढू वाटेना.\" स्वतःशीच बोलत चेहरा धुवून घेतला. प्रवासाचा सगळा शीण निघून गेला. वल्लरी साठी मेकअप एक काजळ आणि लिपस्टिक. तेवढ्यावर सुद्धा तिचा चेहरा अगदी उठून दिसायचा. उभा चेहरा, अधोरेखित करणारी हनुवटी, कान त्या थ्री इडियट्स मधल्या आमीर सारखे किंचित बाहेर, त्यात मोत्याचे कानातले, नाक अगदी सरळ तर शेंडा गोलाकार, हसली की एका गालावर खळी. समोरचे दोन दात सशासारखे हसत आणि बोलत असेल तर खूपच क्युट दिसायचे, ब्राऊन डोळे मासोळी सारखे आकार असलेले, रंग मध्यम गोरा आणि ओठांवर स्मित.पटकन काजळ आणि mac ची रुबि वू लिपस्टिक लावून, घनदाट ब्लॅक आणि ब्राऊन मिश्रित केसांचा वर चंबू बांधुन बाहेर इमिग्रेशन च्या दिशेने चालू लागली. लोकांच्या नजरा तिच्या कडे कमी आणि केसांन कडे जास्त होते. तिच्या केसांचा चंबू डोक्यापेक्षा जरा मोठाच दिसत होता.
\"अरे यार किती ही थंडी? इतकी थंडी पण असते?! ऐकुन होते आज तर अनुभवत आहे. कसे काय हे लोकं राहतात एवढ्या थंडी मध्ये काय माहिती!\" वल्लरी विचार करत च चालत आजुबाजूला निरीक्षण करत स्वयंचलित वाॅकवे वर जाऊन थांबली. आपोआप पुढे जाणारा बेल्ट आणि त्याच बाजूच्या भिंती वर त्याविषयी चा इतिहास बघत जाताना गम्मत वाटली. आगमन हॉल मध्ये येऊन इमिग्रेशन च्या लाइन मध्ये नंबर यायची वाट बघत उभी होती.
नंबर आला तसा ती पटकन काऊंटरपाशी जाऊन उभी राहिली.
वल्लरी- \" गुड मॉर्निंग Mr. Alex !\"
इमिग्रेशन अधिकारी Alex - (तिच्या निरीक्षण शक्तीच कौतुक वाटलं) \" गुड मॉर्निंग मिस. कृपया आपला पासपोर्ट द्यावे. \"
Alex साठीच्या आसपास असलेला अमेरीकन, भारदस्त व्यक्तिमत्व , पोट सुटलेल, निळे डोळे, गोरा रंग, उंच चेहर्यावर किंचित लालसर छटा, पांढरे केस , नाकावर असलेला चष्मा, चेहर्यावर थोडेसे गंभीर भाव आणि अनुभवी नजर.
वल्लरी ने पासपोर्ट दिला तस Alex ने नाव बघून तीच नाव उच्चारायच्या आधीच,
Alex - तुझ्या नावाचा उच्चार नक्की कसा आहे? (बर्याच वेळा नावाचा उपचार चुकल्याने गमतीदार गोष्टी झालेल्या होत्या)
वल्लरी ह्या प्रश्नाने बावरली, पण लगेच सावरत तिने उत्तर दिले- \" इट इज प्रोनाउन्सड् अॅज \" व ल्ल रीऽऽ\"
Alex - \"ओके! मिस वलरी. हे बरोबर आहे?
वल्लरी मनातल्या मनात डोक्यावर हात मारत, \" देवा!\"
वल्लरी ने हलकेच मान डोलावून \"हो\" म्हंटले. आता त्याला बरोबर उच्चार करत बसलो तर वेळ जाणार होता.
Alex - \" तूम्ही भारतीय मान डोलावून का बोलता? बर्याच वेळेस बघितले पण कळत काहीच नाही. हाहाहा.... असो. तुज्या कंपनी आणि कामाचे स्वरुप सांग बघू. \"
वल्लरी - \" माझी कंपनी कॅलिफोर्निया मधील सॅन फ्रान्सिसको मध्ये आहे. मी डायरेक्टर of सेल्स अँड मॅनेजमेंट पदावर आहे. सगळ्या गोष्टीचा आढावा घेऊन अजून कसे उत्पन्न वाढवता येईल काय-काय नवीन उपयोगी आणि परवडणाऱ्या गोष्टी लोकांसाठी आणता येतील वैगरे अजून बरेच काही आहे.\"
Alex - \" तुला काही सामान वैगरे डिक्लेअर करायचे आहे का? जसे की जिवंत प्राणीपक्षी, मांस, नाशवंत वैगरे? \"
वल्लरी - \" सगळे कंपनी सील पाकिटे आहेत. त्या व्यतिरिक्त कपडे, इलेक्ट्रॉनिक्स वैगरे आहेत. \"
Alex - \" गुड. घरी कोण कोण आहे? काय काम करतात? \"
वल्लरी- \" घरी आई, बाबा आणि एक लहान बहीण आहे. आई एका कंपनी मध्ये ह्युमन रिसोर्स मॅनेजर असून , बाबा व्यावसायिक आहे...बहीण अजून पदवीधर परीक्षा देत आहे...\"
Alex - \" मग तुला हा जॉब का करावासा वाटला? इतक्या दूर? \"
वल्लरी- \" कारण मला स्वतःला सिद्ध करण्यासाठी खूप वाव आहे असे वाटते. म्हणून मी स्वतःला सुद्धा चॅलेंज केले आहे. \"
Alex - \" ठीक आहे...\"
पासपोर्ट वर इमिग्रेशन एंट्री चा शिक्का मारून पासपोर्ट परत दिला. ग्रीन लाइट लागली तशी वल्लरी इमिग्रेशन काऊंटर च्या पुढे येते तोच Alex ने तिला गाठलं.
वल्लरी सोबत थोड्या गप्पा मारून तिला तिच्या आयुष्याच्या नवारंभासाठी शुभेच्छा देऊन निघून गेला....
एक मोठ्ठा श्वास घेऊन वल्लरीने लगेज घेतले आणि बाहेर चालू लागली. एक नवीन जीवन जगण्यासाठी....
तिच्या नावाचा बोर्ड बघून ड्रायवर ला हसून अभिवादन केले. त्याने लगेज कार मध्ये पटकन ठेवून तिला बसण्यासाठी कारचा दरवाजा उघडला. वल्लरी ला खूप बरे वाटत होते. कार मध्ये थंडी वाजत नव्हती.
लवकरच कंपनी ने राहण्यासाठी दिलेल्या घरी पोहोचली. ... फ्रेश होऊन निवांत बघूयात घर करून वल्लरी झोपेच्या अधीन झाली. प्रवास, जेटलॅग आणि टाइम झोन बदलल्याने पटकन झोप लागली ....
क्रमशः
वाचकहो, तुम्हाला काय वाटते? कसा असेल तिचा पुढचा प्रवास? बघूयात पुढच्या भागात..
© पूजा आडेप.