अडचण नाही आधार

श्री कडून बरेचसे समजले होते. बाबा अचानक गेले श्री आणि अशोक दोघ ही तसे लहानच. ताई नुकत्याच मॅट्रिक झाल्या होत्या .त्यांनी नोकरी धरली व संसाराचा तोल सांभाळला. पण या सगळ्यात त्यांचं वय वाढत गेलं आईने बरेचदा सुचवलं श्री आता मोठा झालाय करेल तोही काम ,तुझं लग्न व्हायला हवं पण ताईंनी मनावर घेतलं नाही. ताई होत्या म्हणून श्री च आणि अशोक च शिक्षण पूर्ण झाल ही जाणीव ठेवूनच घरात ताई म्हणेल ती पूर्व दिशा होत गेली. अर्थात त्यांच्या दृष्टीने वावगं काहीच नव्हतं, श्रीकांत ला नौकरी लागली आणि ताईंनी स्वेच्छानिवृत्ती घेतली.आता ताई ही घरीच असत, त्या मुलांच्या ट्यूशन घेत. घरात त्यांचं पूर्ण लक्ष असायचं.
पणसीमा ला तिने ही त्यांच्या हुकमाप्रमाणे वागावे हे काही पटत नसे.
ती श्री जवळ बोलली “अरे आता हा आपला संसार आहे मी खूप स्वप्न पाहिली आहे पण इथे पहावं तर प्रत्येक गोष्ट आधी ताईंना विचारा त्या हो म्हणाल्या तर होणार!सासूबाई तर काही बोलतच नाही.”
श्री म्हणाला अग जरा धीर धर ताई मनाने वाईट नाही आधी फार कठीण दिवस काढले त्यामुळे खर्च कराल धजत नाही.”
हो पण —बोलता बोलता सीमा थांबली.