Login

अट्टाहास

आज त्यांच्या सोसायटीच्या गणपती उत्सवाचा फेंसीड्रेस काम्पिटिशन होता

अट्टाहास

शुभमंगल सोसायटीमध्ये गणपती उत्सवा चा कार्यक्रमहोता. शेवटच्या दिवशी फेंन्सीड्रेस स्पर्धा होती.


सोसायटीच्या लेडीज नीआपल्या काळातल्या हिरोईनचे रुप घेऊन स्टेजवर यायचं ठरवलं.

मी तर साधना ,पुष्पा म्हणाली,मी रेखा,सगळ्या जणी आपले आपले रोल सांगु लागल्या.
“शोभा तू कोणता रोल करणार ग? मीना कुमारी किंवा वहिदा? की आशा पारेख?”

‘काहीतरी च काय
त्या --म्हाताऱ्या दिसतात ,मी अजूनही देठ की ग हिरवा..’

पान लवकरच गळून पडणार एक जण हळूच फिसकारली. तशी सगळ्या हसायला लागल्या.

काय म्हणत होती ग ?

अग काही नाही, तुझी गोष्टच वेगळी आहे

मग काय
मी कटरिना बनणार आहे …
क्या बात है!
तरुण असताना कॉलेज ब्युटी क्वीन म्हणत असत शोभाला. तो भाव मनात मनात अजूनही होता . वय वाढलं पण तरी ते फेस पॅक, हेअर डाय मेकअप करून वय लपवायचा पूर्ण प्रयत्न करी.वयापरत्वे वजन वाढलं होतं. पाय दुखायचे, पsण "दिल है कि मानता नही." अजूनही स्वतःला त्याच इमेज मध्ये पहात असे.


सर्वांनी खोटं खोटं तिला चढवलं, शोभाने बाजारात जाऊन त्याप्रमाणे टाईट स्कर्ट, सॅंडल, गॉगल असे आणले..
लहान पणापासून शोभा ला किती सुंदर आहे अगदी बेबी डाॅल असे ऐकून आपण सुंदर असल्या ची जाण लवकरच आली. पुढे शाळा आणि काॅलेज मधे तर तिला ब्युटी क्वीन हा खिताब मिळाला त्या मुळे तिला आपल्या रुपाचा चांगलाच गर्व चढला होता.
एका ब्युटी काॅन्टेस्ट मधे तिने भाग घ्यायचं ठरवलं. तिथे तिच्याच कॉलेजची शबनम ने भाग घेतला होता शबनम खूप सुंदर नसली तरी स्मार्ट होती. शोभा ला तिच्या अवतीभवती असणाऱ्या चमच्यांनी चढवले तू नक्कीच जिंकशील त्यामुळे शोभा ला वाटले होते आपल्या रूपाच्या जोरावर नक्कीच कॉन्टेस्ट जिंकणार पण जेव्हा परीक्षकांनी वेगवेगळे प्रश्न विचारले तेव्हा मात्र शोभा गडबडली तिला काहीनीट उत्तर देता येईना. कारण तिचं जनरल नॉलेज अगदिच जेमतेम होते
शबनम ने सफाईदारपणे प्रत्येक प्रश्नाचे उत्तर योग्य शब्दात दिले त्यामुळे
शबनम ला ब्युटी विथ ब्रेन हा खिताब मिळाला ते पाहून शोभा खूप चरफडली. परीक्षक पार्सिलिटी करतात असं त घरी येऊन सांगितले घरच्यांनी फारसं त्याला महत्त्व दिलं नाही.

ह्याच रुपा च्या जोरावर शोभाला श्रीमंत स्थळ आले व तिच लग्न झाले. सासरी थोडे दिवस तिच्या रूपाचे खूपच कौतुक झाले त्यामुळे ती आपल्या सासरच्या इतर स्त्रियांना कमी लेखु लागली.
काही दिवसानंतर मात्र नुसत्या रूपाच्या जोरावर किती दिवस भाव मिळणार .घर कामात आले गेलल्यांशी,मोठ्यांशी वागणूक ह्यात मात्र शोभा शून्य होती त्या मुळे सासुबाई तिला नेहमी रागवत पण शोभा वर त्याचा काही परिणाम होत नसे.

असेच पुढे दिवस गेले आता शोभा चा स्वतंत्र संसार होता त्यामुळे तिला बोलणार कोणी उरल नाही.
जसं जसं वय वाढत गेला आळशी स्वभावामुळे शोभा चे शरीर बेडौल होत गेल.

आणि आज त्यांच्या सोसायटीच्या गणपती उत्सवात फॅन्सी ड्रेस कॉम्पिटिशन होता.

“आई एकदा सैन्डिल घालून वाॅक करून पहा” ,शोभा ची सून तिला म्हणाली पण शोभाने तिकडे दुर्लक्ष केले.


शो सुरु झाला स्टेजवर एक एक जण येऊन आपला रोल करून जात होती प्रेक्षक हीरोइन ओळखून टाळ्यांनी दाद देत होते.

शेवटी शोभाने प्रवेश केला टाईट स्कर्ट, डोळ्यावर गॉगल नी पेन्सिल हिल सॅंडल --चार पावलं ती थाटात चालली,गाॅगल खाली करून प्रेक्षकां कडे पाहून एक डोळा बारीक केला परत गाॅगल डोळ्या वर केला. व कॅटवाॅक करु लागली.पsण जवळची नजर कमजोर व डोळ्यावर गाॅगल त्यातून कधी न वापरले असे पेन्सिल हिल सॅंडल.
वळता वळता पाय मुचकला जड देहसावरता येईना, धाडकन खाली पडली. पायाचा हाड मोडलं असावं.
शोभा ला तातडीने दवाखान्यात नेऊ लागले बाहेरच्या गोंधळात ही शोभाच्या कानावर शब्द आले "सवय नसताना कशाला सोस? बूढी घोडी लाल लगाम" उगाचच तरुण दिसण्याचा अट्टाहास हवा कशाला?
--------------------------------------------सौ प्रतिभा परांजपे