आई तुझं चुकलंच

तू खूप काही शिकवलं आई ,तू आयुष्यभर गप्प बसलीस आणि मलाही सहन करायला शिकवलं ,तु मला खूप चांगले संस्कार केले , तूझ्या एवढं मोठं मन कुठून आणू ग आई? तु  मला चालायला शिकवलं, निर्भिड वागायला शिकवल, आज जे काही आहे ते तुझ्यामुळेच आहे पण आपल्यासोबत आधी दुसऱ्यांचा विचार कर असं का ग शिकवलंस आई?
लग्नानंतर दुधात साखरे सारखी विरघळून जा म्हणालीस पण ते दूध फाटलेले असेल तर? मग ते तर शिवता पण येणार नाही, वडीलधाऱ्याचा मान ठेवायचा पण जेव्हा ती माहेरच्यांना नावं ठेवतात तेव्हा काय गप्प बसायचं का आई?
आमच्यासाठी खस्ता खाल्ल्या, आम्हाला तूझ्या पदरा खाली घेतलं जेणेकरून बाहेरच्या झल्या लागू नये हे ही तुझं चुकलंच आई, कारण आज डोळे पुसायला तुझा पदरच जवळ नाही.का तुझ्यापासून मला लांब केलंस आई? आज पावलोपावली तूझी आठवण येते, डोळे भरुन येतात, घरात कीतीही सूख असो, सगळे सोबत असो पण माझी आई माझ्या सोबत नसते ग आई....?
तुझ्यातल्या मोठेपणाला सलाम, तूझ्या सहनशीलतेला नमन पण तुला एक सांगू आई आज तूझ्या इतकं चांगल वागून उपयोग होत नाही. आज जश्यास तसे उत्तर द्यावेच लागते आई.. तुझी शिकवण अनमोल आहे आणि मी तसचं वागण्याचा प्रयत्न ही करेन पण नेहमी ते शक्य होईल च असे नाही.... तुझी खूप आठवण येते आई...
लव्ह यू आई!