जे तिला तेच तुला...
"आई एक विचारू ??" पद्मश्री
"हो विचार ना त्यात काय इतके विचारून प्रश्न विचारतेस तू ,तसे ही सुना फक्त एकच प्रश्न विचारतात आई भाजी काय करू...तू जरा वेगळे विचारतेस ते वेगळं.."
सासूबाईने पद्मश्री ला बसल्या बसल्या असा खोचक टोला मारला की ती पुढे काही बोललीच नाही..तिला त्यांच्या ह्याच स्वभावामुळे त्यांच्या शी बोलायची इच्छाच होत नसत..पण नवरा सतत म्हणत तू आईसोबत मन मिळून बोलत जा ,तू बोलली की तिला बरे वाटते..इतर सुना जरा तरी सासुसोबत गप्पा मारतात.. तुला ही कला का अवगत नाही..का तुला मन जिंकता येत नाही..? ती काही खडूस सासू ही नाही ..ती तुला आणि राणीला काही वेगळी वागणूक देत नाही..जे तिला तेच तुला असते आईच्या लेखी..मुलीला जसे आणते तेच तुला ही आणते...तसेच राणी जे काही तिला आणते तेच ती तुला ही आणायला सांगते..कधी ही फरक करत नाही माझी आई ,पण तुला तिच्यात कधी आई दिसली नाही की आईची माया दिसली नाही..तूच खडूस सारखे वागतेस...तूच अंतर ठेवून वागतेस नेहमी...म्हणूनच तुझा स्वभाव मला आवडत नाही...सून म्हणून तू बेस्ट नाहीस...
इकडे तिला कळत नव्हते की दरवेळी मीच का वाईट ठरते ,मी जेव्हा आई सोबत बोलायला जाते मी तर होऊन बोलते ,चांगले नाते निर्माण व्हावे म्हणून त्यांच्या लाख चुका माफ करून बोलत असते.. त्यात त्या सतत असे उलट खोचक बोलून मन दुखावतात ,जेव्हा मी बोलायला जाते तेव्हाच नवरा कुठे तरी जातो ,आणि जेव्हा आई मला रागावतात ,हिनवून बोलतात तेव्हा नेमका येतो ,आणि त्याला हेच दिसते की मी काही तरी चुकीचे बोलले म्हणून आई चिडली...तेव्हाच मी ही पुन्हा रागावून निघून जाते..
"हेच नाही पटत तुझे ,आई आहे बोलली तर कुठे छिद्र पडले ,घ्यायचे सावरून..गमतीत ह्यायचे शिकत जा..म्हणजे त्रास कमी होईल..असे समज तुझीच आई आहे समोर आणि वेळ मारून ने..तिचा स्वभाव तसा बाहेरून कडक आहे ,आत माया खूप आहे पण तुला ती कॅश करता आली पाहिजे.." तो
दुसऱ्या दिवशी पद्मश्री ने चार ड्रेस आणि साड्यांचे पार्सल बोलावले होते ,तिचा पगार झाला म्हणून तिने आईसाठी आणि बहिणीची खरेदी केली होती...तितक्यात सासूबाईने पाहिले तोच पद्मश्री ते आत घेऊन गेली पण तिने ते कपाटात ठेवले ,बाहेर काढलेच नाही..तिथे सासू उभी होती ,वाट बघत की सून येईल आणि पार्सल हॉल मध्ये दाखवायला येईल पण ती काही आली नाही...
तितक्यात नवरा आला होता त्याला कळले होते आज बायकोचे काही पार्सल आले आहेत ,तर त्याला वाटले ती ते आईला आणि राणीला दाखवायला बाहेर घेऊन येईल पण ती काही ते घेऊन आली नाही..ती आली तेव्हा हातात काहीच नव्हते..सासू तिच्या कडे बघत होती ,त्यांना वाटले ती लपवते आहे काही तरी...
"काय होते की ग त्यात ??"
"काही नाही माझे कामाचे काही वस्तू आणि खाजगी होते.."
"आम्हाला सांगायचे ही नाही आणि दाखवायचे ही नाही का आता ,आम्ही काय खाणार आहोत का तुझे ड्रेस आणि साड्या..आम्हाला जसे माहितीच नाही तू गेले काही दिवस साड्या मागवतेस माहेरी देण्यासाठी..त्यात इतके काय लपवायचे ,लपून घेऊन जायचे..आणि दाखवायला ही चोरी..तू जे काही घेतेस ते माझ्या मुलाच्या खर्चातून तरी इतकी लपवा लपवी..? बघ बाई आता हिला लेकी सारखे ठेवतो ,लेकित आणि हिच्यात फरक करत नाही..पण ही मात्र आम्हाला कसला काही पत्ता लागू देत नाही..तूच बघ आता..तू म्हणतो आई लेकीला आणि माझ्या बायकोला वेगळं समजू नकोस घे..हे तूच बघ तुझ्या डोळ्याने...तुझेच पैसे घेऊन असे चालले आहे.."
आईचे बोलणे ऐकत होता तो आणि मध्येच बायकोच्या रागात असलेल्या चेहऱ्याकडे ही बघत होता ,त्याला आता कळले होते आईचे वागणे बोलणे वाटते तितके सौम्य नव्हते..जी बायको स्वतः कमवते ती स्वतःसाठी स्वतःच्या पैश्याने घेते हे त्याला माहित होते ,पण आई जे म्हणाली त्यामुळे तो खजील झाला होता...
"आई तू काय काय आणते माझ्या बायको साठी सांग ,तिला कळू दे तू किती काय काय केलेस ते..?"
"आई तू काय काय आणते माझ्या बायको साठी सांग ,तिला कळू दे तू किती काय काय केलेस ते..?"
आई लगेच म्हणाली ,मी तिला काचेच्या बांगड्या आणल्या ,टिकल्या आणल्या ,तिला गजरे आणले ,तिला रुमाल आणले..मी मी....पण त्यांना हे कळत नव्हते की जितके महाग ड्रेस ती त्यांच्या मुलीला आणते ,त्यांना साड्या आणते तितके काहीच महाग त्यांनी तिला कधी घेतले नव्हते ,फक्त मी घेते आणि तिला देते..हे सांगत..पण हे नाही सांगितले की जितके महाग मी माझ्या लेकीला घेते तितकेच महाग मी तिला ही घेतले होते..लेकीला घेताना जे काही घेत ते लपून लपून आणि सुनेला जे घेत ते हलके..मग सुनेंच्या लक्षात येत असून ती बोलली नव्हती कारण होता नवऱ्याचे आईबद्दल चे प्रेम...पण जेव्हा ही त्याच्या आईला बहिणीला काही घेत..तेव्हा तेव्हा मुद्दाम नवरा सोबत असायचा म्हणजे त्याला खात्री पटावी की मी माझ्या इतकेच महाग कपडे तुझ्या आईला घेत असते.. म्हणून तो कधी तिच्या कर्तव्यावर शंका घेऊच शकत नव्हता ,पण एक दिवस त्याच्या लक्षात आले की आई दोघी मध्ये दुजा भाव करते..बहिणीला महाग ड्रेस आणि बायकोला बाजारु ड्रेस घेते...
तेव्हापासून तो बायको आणि आईच्या मध्ये पडणे कमी झाले होते ,खात्री पटली होती की बायको उत्तम सून आहे पण आईने मात्र सतत स्वतःची त्याच्या नजरेत किंमत कमी केली आहे...
आईला आता त्याने सांगितले ,आई तुझी सून घरात बसून नौकरी करते ,shares हाताळले त्यातून लाखो कमवते ,तुला ते दिसणार ही नाही आणि कळणार ही नाही..तुला मात्र एकच कळते माझ्या मुलाच्या पैश्यावर ती खर्च करते ,पण आता अशी स्थिती आहे की कधी कधी तुझा मुलगा तिच्या पगारावर खर्च भागवतो...जरा मला तुझी कीव येईल असे वागणे कमी कर..मला लाजवेल असे करू नकोस..
आईने आता बराच वेळ गप्प बसून मनाशी ठरवले ,असे असेल तर स्वतःला सुनेच्या कला कलाने घ्यावे लागेल...पण खोटे वागून चालणार नाही...आणि तेच खोटे आता एकाच मुलगा हे खपवून घेणार नाही..
©®अनुराधा आंधळे पालवे
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा